Schaakvereniging

Ook in de slotronde won Hans Aangeenbrug zijn partij. Da ging niet vanzelf. Tegenstander Peter de Vrieze speelde uitstekend, en leek zelfs iets beter te staan. Aangeenbrug, die niet zeker wist of hij met een remise ook kampioen zou worden, speelde één van zijn moeilijkste partijen van dit seizoen. Maar een terecht kampioen kan ook zweten, en in de late uurtjes wist hij toch nog de winst naar zich toe te trekken. Met een zeer hoge score van ruim 80% hield hij Bas van de Graaf net achter zich. Laatstgenoemde ging voor zijn laatste kansje op het kampioenschap, en won na een sterke partij in het verre eindspel van Martin Krijger. Herman Jukkenekke en Sjaak Spiegels besloten tot remise. Jukkenekke, die de bronzen medaille krijgt, speelde zijn beste seizoen ooit. Zoals altijd speelde hij vol op de aanval, maar waar hij vroeger nog wel eens een foutje maakte, speelde hij dit seizoen vrijwel vlekkeloos. Opmerkelijk is de hoge klassering van Adrie de Jonge. Ook zijn spel is weer verbeterd, met een terechte vijfde plaats als beloning. Zijn sterke punt is zijn rekenkracht. Als hij ook zijn positiespel nog weet te verbeteren, zou hij in de toekomst nog hoger kunnen komen.

De ELO-score wordt berekend uit de starkte van de tegenstand, en de behaalde resultaten tegen iemand. Met een overwinning op een sterke speler scoor je meer punten, dan met een zege op een zwakkere.De cijfers hieronder zijn de berekende ratings (ELO-punten) uit de clubcompetitie. Ook kun je, als je van twee spelers de ratings weet, de waarschijnlijke score berekenen. Zo is de kans om van iemand te winnen, die 100 ELOpunten meer heeft: ca. 25%

In de halve finale om de strijd om de Zeeuwse beker traden we vrijdagavond 12 mei aan tegen Goes. De strijd ging lang gelijk op, maar tegen het einde van de speeltijd ging het fout. Ik (Martin) was het eerst klaar. Na een gelijkopgaande partij maakte ik in tijdnood enkele foutjes, en ging, uiteindelijk in moeilijke stelling, door m'n vlag. Hans speelde een goede partij, de drakenaanval van de Pirc. Hij kreeg er een kansrijke stelling mee, maar gaf een pionnetje, en ook een beetje initiatief weg, toen hij in het middenspel het eindspel al aan het berekenen was. Misschien was het eindspel nog te houden geweest, maar onder tijdsdruk schatte hij de positie van de vijandelijke koning verkeerd in. Richard deed het aanvankelijk goed met zijn leeuw, maar uiteindelijk speelde ook hem de tijd parten, en ging in het eindspel ten onder. Arend speelde de beste partij van de avond. Hij drukte zijn tegenstander helemaal terug, en verlamde diens stelling. Daarbij had Arend nog veel meer tijd over voor het eindspel. En toen zag hij het niet meer. Door de druk van de steeds minder wordende tijd, overzag hij, dat hij met een simpel schaakje kon winnen. Dit kostte hem een toren tegen een pion. Het resterende eindspel met drie pionnen tegen een loper was remise.