Alvorens te beginnen, namen we enkele ogenblikken stilte in acht vanwege het overlijden van Walter Cardon. Eén van de meest markante en vooraanstaande figuren uit het Zeeuwse schaak van de algelopen decennia.

Het schaken begon niet best. Peter en Adrie konden het niet bolwerken, en verloren beiden.

Grote opsteker, en keerpunt in de match was een uitstekende overwinning van Hans Baris. Hij speelde voortvarend op de aanval, en haalde met goed spel het punt binnen.

Toen kwam het probleem: Sjaak, in mindere stelling, kreeg een remiseaanbod. En de overige stellingen gaven nog geen aanleiding tot juichen.Omdat bordpunten ook belangrijk kunnen zijn, vond ik, als teamleider, het prima dit aan te nemen.

Even later bleek ook Herman te verliezen. Hij had in het midden twee pionnetjes verloren, zonder noemenswaardige compensatie. Net of Herman op vreemde bodem wat ...... terughoudend is? In Zierikzee ziet hij een pion minder hoogstens als een open lijn extra.

3,5 tegen 1,5 dus. Ikzelf stond wat beter, en mijn tegenstander verkeerde in flinke tijdnood. Heel knap wist hij zich los te wurmen, en dreigde een betere stelling te krijgen. Met zijn vlag op vallen bood ik remise aan. Misschien dat hij daardoor dacht gewonnen te staan. Hij weigerde, en speelde op de aanval. En maakte op de 36e zet een fatale fout.

Bas won even later ook. Zijn tegenstander had met origineel spel de overhand gekregen, maar maakte later een foutje. Bas ging er nog eens voor zitten, en boog met krachtige zetten het voordeel naar zich toe. Het eindspel was, met de nodige voorzichtigheid en tijdnood, voor hem.

Stand 3,5 tegen 3,5. Laatste partij Hans Aangeenbrug tegen Paul van Rooijen. Hans kwam wat beter uit de opening, maar Paul had dit keurig geneutraliseerd. In het eindspel probeerde Paul nog van alles, maar in flinke tijdnood gekomen, had hij onverantwoorde risico's moeten nemen voor de winst. En bood remise aan, wat Hans toch maar accepteerde.

4-4 dus, dat geeft moed voor de rest van het seizoen.