In speelronde vijfentwintig van Schaakvereniging Zierikzee schoof de top drie nog verder naar elkaar toe en wordt de laatste, beslissende speelronde, een razend spannende ontknoping. Koploper Martin Krijger verloor van nummer drie Kees van den Nieuwendijk. Sjaak Spiegels kon als nummer twee profiteren, maar kwam niet verder dan remise tegen Marnix den Boer.
In de aankomende laatste speelronde speelt Krijger tegen nummer vier Den Boer en neemt Spiegels het op tegen Van den Nieuwendijk. Laatstgenoemde pakte deze speelronde de laatste strohalm, maar heeft het kampioenschap niet in eigenhand. Van den Nieuwendijk zal zelf Spiegels moeten verslaan en hopen op een verlies van Krijger tegen Den Boer. Ook Den Boer moet echter nog flink aan de bak om zijn vierde plaats te verdedigen ten opzichte van Michel Melkert. De vierde plaats is het hele seizoen al een hevige strijd geweest waarbij meerdere spelers betrokken waren en velen resultaat boekten tegen elkaar. Op die plaats eindigen is dan ook zeker een knappe prestatie. Komende maandag beloofd een avond vol vuurwerk te worden, want geen speler in de dan onderling tegen elkaar uitkomende top vier zal zich kunnen verbergen. Ze móeten alle vier winnen. Het wordt niet zomaar een finale tussen twee spelers. Het wordt écht een Grande Finale zoals enkele weken al hopelijk uitgesproken.
Van den Nieuwendijk beantwoordde met zwart het Morra Gambiet van Martin Krijger op een minder gebruikelijke manier maar dat pakte aanvankelijk niet goed uit. De koning van zwart kwam slecht te staan en de witte stelling was beter ontwikkeld. Alleen was het probleem voor Krijger dat hij geen bres kon slaan in de vijandelijke veste. Zeg maar hetzelfde als Ajax dat doorlopend aan de bal is maar niet weet te scoren. Krijger had al twee pionnen geofferd maar zag zijn voordeel evenals zijn resterende bedenktijd afnemen. Toen Van den Nieuwendijk een tegenaanval lanceerde maakte Krijger een fout en moest drie zetten later opgeven.
Den Boer wist in de opening een sterk centrum op te bouwen tegen Spiegels. Met een goed getimede opmars van de d-pion wist Spiegels het sterke witte centrum op te blazen. Beide speler kwamen met een geïsoleerde d-pion te zetten. Het vereiste van beide spelers het nodige rekenwerk hoe deze pion aan te vallen en te verdedigen. Spiegels wist de witte koningsstelling te beschadigen, maar den Boer verdedigde nauwkeurig. Hij gebruikte de open lijnen van zijn koningsstelling om zelf een aanval op te zetten. Zo hadden beide spelers een koningsaanval. Zwart was onnauwkeurig en verloor een pion, maar dat opende wel weer aanvalslijnen. Vervolgens blunderde wit een pion en de kwaliteit. Spiegels ging niet goed om met dit voordeeltje en wit wist de boel weer recht te trekken. In gierende tijdnood maakte beide spelers over en weer fouten. Na verschillende afruilen hadden beide speler een pion en een loper. Omdat de lopers allebei op een andere kleur stonden werd tot remise besloten.
Jac Weeland en Michel Melkert mochten voor de tweede keer tegen elkaar aantreden waarbij Melkert de witte stukken had. In de opening offerde Weeland een centrumpion om zijn stukken snel te ontwikkelen voor een krachtige aanval. Beide lopers kwamen op de lange diagonalen met uitzicht op de koning van waarna het voor Melkert alle hens aan dek was om te verdedigen. Het paard in combinatie met de dame was uiteindelijk net voldoende om schaakmat te voorkomen, waarna vervolgens een aantal stukken werden afgeruimd in het voordeel van Melkert. Het eindspel wist Melkert vervolgens goed uit te spelen waarna hij de overwinning op zijn naam kon schrijven.
Erik de Vrieze stond eenendertig januari nog stevig vierde na de winst op Krijger. Daarna kwam een vrije val op de ranglijst die ook deze speelronde geen halt toegeroepen kon worden. Paul Greefhorst deelde in de tweede onderlinge partij van dit seizoen een nieuwe dreun uit. De Vrieze was al zevenendertig uur in touw wegens terugkeer van een verre huwelijksreis, maar besloot toch te gaan spelen bij afwezigheid komende maandag. Het werd wegens een aftrekaanval een roemloos einde van het seizoen. De Vrieze dacht nog zo ‘zet niet de dame op f7’. Maar de concentratie was al te bed, de dame ging toch naar f7 en vloog na Greefhorst’s paard b6 met schaak zonder pardon door de vijandelijke dame van het bord. Greefhorst deed hiermee uitstekende zaken en zou in de laatste ronde zelfs nog de zesde plaats kunnen bereiken.
En het werd écht niet de avond van de De Vrieze’s. Na lange tijd troffen Tim Fierens en Peter de Vrieze elkaar weer eens in de huishoudelijke competitie. Fierens had wit en opende voortvarend. Na even voortvarend tegenspel door De Vrieze wist Fierens toch een zwarte toren buit te maken tegen een paard. Een tegenslag voor De Vrieze, maar op zich niet fataal. Een ogenblik later deed De Vrieze echter een zet die wel fataal was, voor hemzelf welteverstaan. Hij zette namelijk zijn paard op precies het verkeerde veld. Hierdoor kon Fierens een matcombinatie (van vier zetten diep) ten uitvoer brengen, waar hij al sinds enkele zetten op zat te azen. Hij gaf, met schaak, zijn dame in ruil voor een toren, waarna een geforceerde zettenreeks volgde. Toen De Vrieze inzag dat mat echt niet meer te voorkomen viel, gaf hij zich gewonnen.
Fokko Baakman wist in zijn partij tegen John van Dalsen aan het eind van de openingsfase een pion te winnen. Hierdoor ontstond op de dame vleugen een opening. Na de nodige afruil acties kreeg Baakman nog een pion extra. Van Dalsen verdedigde zich knap en blokkeerde de pionnen op de damevleugel die wilden promoveren. Hierdoor kon Baakman zijn voordeel niet verzilveren en kwam het tot remise.
Na de opening hield de met wit spelende Pieter Jan van Strien een inactieve loper over. In het eindspel wist Marco Vieveen grote druk uit te oefenen op de koningsvleugel. Maar door een aantal te snelle zetten verspeelde zwart een paard en een loper en gaf op.
Dick Doeswijk kon na zeven verloren partijen het zoet van een overwinning weer eens proeven door Patrick Donkers te verslaan. Het was alweer hun derde onderlinge treffen. Opmerkelijk feit is dat steeds de witspeler won. Ook voor moeder en dochter Marianne Blinde en Laura Melkert was het een derde ontmoeting. Alle keren won Melkert, het betekende deze editie alweer haar tiende winst van dit seizoen. Nieuw lid Cees Legemaate boekte zijn tweede winst op rij, dit keer moest Teun Brouwer eraan geloven.