In ronde 24 van Schaakvereniging Zierikzee was er maar één speler in de top-zes die zijn partij won: Marnix den Boer verstevigde zijn vierde plek door van Peter de Vrieze te winnen. De anderen uit de top remiseerden zodat de strijd om de titel in de komende laatste twee ronden beslist gaat worden.

De partij tussen de twee voornaamste titelkandidaten eindigde onbeslist. Martin Krijger had met zwart het Olifant Gambiet voorbereid, een vrij onbekende opening waarbij zwart vrij makkelijk remise bereikt maar bij een foutje van wit winstkansen krijgt. Sjaak Spiegels kende het nauwelijks maar maakte geen fouten. Hij had de hele partij een klein voordeel maar dat was te weinig voor winst en berustte op de 22e zet in een puntendeling.

Marnix den Boer kwam niet lekker uit de opening, maar wist wel een pionnetje te snoepen waarna zijn dame werd opgejaagd door de zwarte stukken van Peter de Vrieze. Na ruil van veel stukken kreeg de Vrieze een voordeel maar Den Boer liet zien dat hij niet zomaar te verslaan is, hij won een paard terug en toen daar even later ook nog een loper bij kwam gaf De Vrieze op.

Kees van den Nieuwendijk ontwikkelde met wit zijn stukken snel en kreeg greep op het centrum. Michel Melkert brak de stelling hierna open waarna een positie-strijd ontstond en enkele stukken geruild werden. Melkert kwam een pion voor maar dit ging wel ten koste van heel wat bedenktijd. De witspeler stelde heel tactisch remise voor en Melkert accepteerde dit met nog slechts enkele minuten bedenktijd over.

Na een rustig begin wist Tim Fierens aan het begin van het eindspel toch een pionnetje op Jac Weelands damevleugel te snoepen. Omdat Weeland al veel tijd had verbruikt, kostte het hem hierna moeite om de juiste voortzetting te vinden. Even leek het erop dat hij met dame en toren een matdreiging tevoorschijn kon toveren, maar Fierens verdedigde effectief en maakte nog een pion buit. Uiteindelijk kon Fierens de witte dame veroveren en zag Weeland, in hevige tijdnood, geen andere optie meer dan opgeven.

Paul Greefhorst met wit dwong Mark van Rooten tot loperruil waarna Greefhorst maat liefst twee torens op de belangrijke f-lijn kon plaatsen met een aanval op de dame van zwart. Deze maakte onder die druk een foutje wat hem een pion en een paard kostte. Geschrokken maakte hij nog een fout en liep mat.

Fokko Baakman heeft veel jeugd op het eiland het edele schaakspel geleerd en begon oom tegen Frans Nijman overtuigend door een sterk centrum op te bouwen. Deze had echter goed doorgerekend en won na een paar afruilen een pion en drukte door. Baakman moest nog een pion inleveren om het geweld te stoppen en zelf weer een aanval op tezetten. De strijd werd steeds heviger, Nijman verjoeg de vijandelijke dame maar overzag dat zijn achterste lijn verzwakte. Baakman kon een gemeen schaakhe geven wat hem een loper opleverde en later nog twee pionnen en een paard. Nijman gaf op. Goed spelen en dan toch nog verliezen, schaken is een harde sport.

“Laura had makkelijk kunnen winnen” was het commentaar van John van Dalsen. Maar zij zag de winnende zet niet en haalde daarom haar tegenstander net niet in op de ranglijst.

Marco Vieveen kwam al snel twee pionnen voor tegen Marianne Blinde. Later vergrootte hij die voorsprong naar vijf waarna Marianne opgaf. Pieter-Jan van Stien bezette met zijn pionnen en lopers het centrum tegen de Zwarte Leeuw opstelling van Frans Jansen. Het leek erop dat Van Strien beter kwam te staan maar toen zat De Leeuw nog in zijn hok. Net toen Van Strien dacht aan te kunnen vallen offerde Jansen een pion en kwam De Leeuw brullend uit zijn schuilplaats. Een zwarte toren verscheen in de witte stelling en richtte zoveel schade aan dat Van Strien een loper verloor en opgaf.