Ronde 18 van de Zierikzeese Schaakvereniging bracht weer de nodige leuke partijen. Martin Krijger kroop weer wat dichter naar koploper Sjaak Spiegels toe en Michel Melkert steeg naar de vierde plaats in zijn sterke opmars. Opmerkelijk is de staat van dienst van Frans Nijman. Deze ogenschijnlijk rustige schaker heeft in 18 ronden slecht één keer remise gespeeld en schoof nu als een ouderwetse houwdegen Paul Greefhorst, zelf ook niet bang voor een scherpe partij, aan de kant.
Kees van den Nieuwendijk en Sjaak Spiegels speelden een redelijk korte partij. Beide spelers probeerden invloed te krijgen in het centrum. De witte en zwarte pionnen zouden elkaar kunnen slaan, maar beide spelers wachtten op een gunstig moment. Ook speelden beide spelers een paard naar het centrum. Het was van den Nieuwendijk die als eerste de spanning verbrak. Echter haalde hij geen voordeel uit deze actie. Na het ruilen van wat stukken en pionnen besloten beide spelers tot remise.
Jac Weeland trok al snel ten aanval op de koningsstelling van Martin Krijger. Hij offerde een randpion waardoor hij met een toren, paard en dame de stelling wilde ontwrichten. Krijger kon de witte dame wegjagen van haar dominerende plek en zette de tegenaanval in op de inmiddels ook wankele koningsstelling van Weeland, die daarop een centrumaanval met zijn pionnen inzette. Krijger voelde zich gedwongen een toren tegen een paard te offeren. Dit had Weeland niet verwacht en hij maakte een grote fout met nog slechts een paar minuten over op zijn meedogenloos tikkende klok. Even later gaf hij op.
De kortste partij van de avond, en misschien wel van het hele seizoen was die van Paul Greefhorst tegen Frans Nijman. Greefhorst zat er niet in en liet Nijman zijn hele stelling openrijten waarna na de achtste zet een volstrekt verloren stelling voor Greefhorst op het bord stond en hij verdrietig opgaf.
In de opening werd gelijk alles open gegooid en had Marnix den Boer de actiefste stukken. Er werd in uptempo geschaakt. Mark van Rooten wilde zijn paard redden en kwam niet aan rokeren toe. Den Boer drukte hierna door met een schaak op de onderste rij met uiteindelijk mat als gevolg.
Michel Melkert en Fokko Baakman ontwikkelden hun stukken snel zonder pionnen te ruilen. Na loperruil voelde Baakman zich gedwongen zijn koning opzij te zetten waardoor hij niet meer kon rokeren. Melkert voerde de druk op en veroverde een paard na een listige penning. Baakman bleef zich verder knap verdedigen maar moest uiteindelijk toch in een nederlaag berusten.
Frans Jansen blunderde tegen Pieter-Jan van Strien zijn dame weg, zag het niet meer zitten en gaf op.