In speelronde vijftien van Schaakvereniging Zierikzee wonnen de nummers één en drie van de rangrlijst, Sjaak Spiegels en Kees van den Nieuwendijk, zoals verwacht hun partijen. Maar net zoals in speelronde tien bezorgden achtervolgers Erik de Vrieze en Marnix den Boer hen een taaie avond. Zeker Van den Nieuwendijk moest diep gaan voor de volle buit. Jac Weeland is na zijn remise op de vierde plaats de nieuwe achtervolger van de top drie. Patrick Donkers won zijn derde partij van het seizoen op indrukwekkende wijze van Marco Vieveen.

 

Vanuit de opening creëerde de met wit spelende Erik de Vrieze een sterk pionnencentrum. Sjaak Spiegels probeerde dit pionnencentrum met zijn lopers op de diagonaal onder vuur te nemen. Probleem was echter dat de pionnen goed verdedigd waren. Er ontstond een situatie waarin beide geen actie konden ondernemen in het centrum. Wit zou een pion verliezen als hij iets probeerde te forceren  in het centrum en als zwart iets probeerde zou wit het centrum dichtschuiven en daarmee de lopers van Spiegels neutraliseren. Het leek richting een remise te gaan. Spiegels was hiermee niet te tevreden en probeerde toch nog iets te forceren met een paardmanoeuvre. Hierna was het wel mogelijk om een doorbraak in het centrum te forceren. Hij wist een pion te winnen, maar moest toestaan dat de witte dame de zwarte stelling kon binnendringen. Hier verzuimde de Vrieze echter om zijn toren bij de dame te voegen om zo de zwarte stelling onder druk te zetten. In plaats hiervan ging hij met zijn koning naar voren. In het eindspel is dat een goed plan, echter waren er nog te veel stukken op het bord. Zwart nam de witte koning onder vuur en wist een paard te winnen. De Vrieze besloot na het verlies van het paard dan toch zijn toren bij de dame te voegen om een eeuwig schaak en dus remise te bewerkstelligen. Echter wist Spiegels met een aantal schaakjes de witte koning in de hoek te drijven en uiteindelijk mat te zetten.

 

Marnix den Boer offerde in de opening een pion om beter spel te krijgen. Echter Kees van den Nieuwendijk verdedigde goed en kreeg langzamerhand steeds een betere stelling. Hij hield wel een slechtere niet verbonden pionnenstelling over. Nadat alle stukken zo goed als allemaal van het bord waren verdwenen, bleef bij beide spelers de koning en toren over met drie pionnen bij Den Boer en vijf pionnen bij Van den Nieuwendijk. Gezien de pionnenstelling had Den Boer nog remise kunnen houden, maar mede door tijdsdruk maakte hij een tactische fout. Hij ging met zijn koning naar voren. Van den Nieuwendijk bood een pion aan, maar Den Boer zag niet dat deze heel giftig was. Hij sloeg de pion met zijn toren, waarna Van den Nieuwendijk met een ‘dolle’ toren schaak kon geven. Als Den Boer deze toren zou slaan met zijn koning, gaf hij de dekking op van zijn eigen toren, waarna een gewonnen stelling voor Van den Nieuwendijk overbleef. Hij verzette zijn koning, waarna Van den Nieuwendijk met een vervolg schaak, Den Boer dwong tot overgave: toren verlies of de voor hem de verloren stelling.

 

Jac Weeland probeerde een aanval op te zetten op de koningsvleugel van Peter de Vrieze en probeerde op de andere vleugel een afleidingsmanoeuvre op te zetten. Dit ten koste van een kwaliteit. Uiteindelijk ontstond er een gecompliceerd spel met matdreigingen van beide spelers. Na een herhaling van zetten werd tot remise besloten.

 

Een dubbelpion die de met wit spelende Pieter-Jan van Strien overhield in het middenspel bleek een grote achterstand in het eindspel. Zijn tegenstander Paul Greefhorst had een paard en een pion meer tegen een witte loper en na enig oprukken van Greefhorst gaf Van Strien op. Marco Vieveen een Patrick Donkers speelden een naamloze opening. Beide spelers verdedigden aanvallen die er niet waren. Uiteindelijk wist Donkers een stuk voor te komen en kon dit met de winst verzilveren.

 

Na een afruil van een centrum pion offerde Frans Nijman op de tiende zet een loper tegen een pion en creëerde daarmee een directe mat dreiging met de dame op de h-lijn. Het duurde tien zetten voordat Fokko Baakman die dreiging kon elimineren, wat echter ten koste ging van een kwaliteit. Baakman sloeg vervolgens met zijn loper een pion die direct werd opgeloten. Probleem voor Nijman was dat hij niet de mogelijkheid kreeg om die loper te veroveren.

Na een toren afruil speelde Baakman zijn loper vrij door de afsluitende pion te slaan die nu niet meer gedekt was door de toren. Er ontstond een eindspel met een toren voor Nijman en een paard en loper voor Baakman waarbij laatstgenoemde een paar pionnen meer had. Toen de koningen verder in het spel werden gebracht kreeg Baakman de mogelijkheid door een paardvork de toren te slaan ten koste van zijn paard. Met een paar pionnen meer en een loper voor Baakman, zag Nijman geen mogelijkheden meer en gaf op.

 

Teun Brouwer bleek in zijn partij tegen Roberto Beth in een gulle bui, want hij stond zomaar zijn dame af. Beth kon rustig de winst naar zich toe trekken. Ook Frans Jansen won dankzij een soortgelijk foutje, al was dit niet geheel een blunder van Dick Doeswijk. Weliswaar deed Doeswijk in eerste instantie een slechte zet en had hij niet perse met zijn dame terug hoeven te slaan, maar Jansen had een beurt later de vijandelijke dame met een aftrekschaak alsnog verovert. Marianne Blinde kwam in haar partij tegen John van Dalsen in het eindspel verrassend met een schaakmat op de proppen. Mark van Rooten wist te winnen van Tim Fierens.