Speelronde elf van de interne competitie van Schaakvereniging Zierikzee was er één vol vuurwerk. Toen de kruitdampen waren opgetrokken bleek koploper Sjaak Spiegels de grote winnaar. Hij won van Peter de Vrieze. De nummers twee en drie werden gedwongen tot puntverlies. Zo hield Paul Greefhorst zijn tegenstander Kees van den Nieuwendijk op remise. Erik de Vrieze ging nog een stapje verder door Martin Krijger te verslaan. Marnix den Boer maakte door te winnen van Frans Nijman een sprongetje naar de vijfde plaats.
In de Scandinavische opening zette Martin Krijger met de zwarte stukken druk op een centrumpion van Erik de Vrieze. Deze dacht lang na en hij besloot zich actief te verdedigen. Krijger speelde ook actief en bood een pion aan die De Vrieze weigerde. En terecht, want later won hij die pion op een andere manier toch. Krijger zette hierna een aanval op die pluspion in en leek succes te hebben maar De Vrieze blokkeerde de juiste velden op tijd. Toen Krijger dan eindelijk de pion toch terug dacht te winnen had De Vrieze de stelling beter doorgerekend en gaf Krijger met uiteindelijk een loper achterstand op.
Paul Greefhorst speelde een solide partij en wist zonder kleerscheuren uit de opening tegen Kees van den Nieuwendijk te komen. Op de twintigste zet wist Greefhorst zelfs Van den Nieuwendijk te verleiden tot het slaan van een vergiftigde pion, waarna hij met een paardvork Van den Nieuwendijk dwong te kiezen tussen een stuk of een kwaliteit te geven voor twee pionnen. Van den Nieuwendijk koos voor het stuk en wist daarna wel dreiging hoog te houden. Hoewel wit {bij gelijke sterkte van de spelers beter stond), nam Greefhorst toch tevreden het remisevoorstel van Van den Nieuwendijk aan.
Sjaak Spiegels probeerde met wit vanuit de opening direct een aanval op te zetten op de koningsvleugel. Zijn tegenstander Peter de Vrieze was niet onder de indruk en zette rustig zijn pionnen op de zesde rij en wachtte het af. Om toch spel te maken, ruilde Spiegels een pion in het centrum. Dat gaf hem een half open d-lijn waarmee hij druk kon zette op de pionnen. Na wat speldenprikken speelde Spiegels zijn dame naar voren om een pion op de korrel te nemen. Zijn tegenstander maakte op zijn beurt een verkeerde keuze bij de verdediging. Hierdoor ging een andere pion verloren en konden de dames worden geruild. Toen bleek dat het zwarte paard niet goed stond en dat Spiegels zijn pion versprong kan consolideren. De Vrieze probeerde nog tegenspel te krijgen door een pion te offeren, maar dat mocht niet baten. Spiegels sleepte de winst binnen.
Na een redelijk rustige opening kwam Dick Doeswijk met een enorme druk op de witte stelling van Marco Vieveen, die rustig zijn pionnen schoof en zich kranig verdedigde. Het mocht echter niet baten. Doeswijk ging ruilen en won uiteindelijk de partij.
Teun Brouwer duwde bijna al zijn pionnen naar voren en zoals gebruikelijk werden de paarden geëlimineerd. Maar doordoor ontstonden open lijnen waardoor het loperpaar van Jac Weeland vrij spel kregen. En toen de Brouwer’s dame en koning op dezelfde diagonaal kwamen te staan kon Weeland de loper ervoor zetten en viel de dame en daarmee de beslissing in het voordeel van Weeland.
In de openingsfase liet Fokko Baakman een loper instaan . Michel Melkert accepteerde dat cadeautje graag. Daardoor kwam Baakman direct op achterstand en moest zich beperken tot fanatiek verdedigen. Maar dat hield hij niet vol. Toen Melkert ook nog een paardvork uit de hoge hoed toverde gaf Baakman op.