Het was bijna-bijltjesdag in de tiende ronde van Schaakvereniging Zierikzee. De traditionele top-drie kwam niet aan winnen toe, Kees van den Nieuwendijk moest zelfs met verlies terug naar huis. Spekkoper was Marnix den Boer die van hem won en oprukte naar de vierde plaats.

 

Martin Krijger kwam langzaam maar zeker steeds meer in het voordeel tegen Jac Weeland, maar het duurde lang eer hij ook echt een paar pionnen voor stond. Toen was hij zelf al, evenals Weeland, in tijdnood gekomen. Krijger koos voor zekerheid en bood remise aan wat Weeland direct aannam.

 

Kees van den Nieuwendijk leek Marnix den Boer onder de voet te lopen door met een matdreiging een toren tegen een paard te winnen. Daarna won hij ook pionnen op de koningsvleugel. En dit werd hem fataal. Den Boer beschouwde het verlies van die pionnen niet als een last maar als een lust, minder sta in de weg voor zijn aanval. Hij stond eigenlijk verloren en had weinig bedenktijd over, dus hij kon alle risico’s nemen. Hij sloeg een pion met zijn toren met schaak en kreeg de mogelijkheid veel schaakjes te geven. Van den Nieuwendijk kon alles niet meer berekenen en zal waarschijnlijk ergens wel fouten gemaakt hebben. Maar Den Boer bleek na heel veel schaakjes ineens schaakmat te kunnen geven.

 

Kim Fierens staat bijna altijd garant voor spektakel en offers, maar dat heeft dan wel eens het nadeel dat hij onnodig verliest. Daarom koos hij nu voor rustiger spel tegen Sjaak Spiegels, de heersende kampioen. Eigenlijk met succes, de balans bleef de hele partij in evenwicht met remise als logisch resultaat.

 

Peter de Vrieze kwam al snel een pion voor en ging vol goede moed op weg om nog een stuk te winnen. Maar Marco Vieveen is niet voor één gat te vangen. Hij had een slimme val opgezet waarna De Vrieze mat ging.

 

Nog vlotter dan vader Peter, die door Marco Vieveen in 14 zetten van het bord werd geveegd, had zoon Erik zijn tegenstander Eric Bouman in 12 (!) zetten aan de kant gezet (meldt zoon Erik trots. red.). Een flitsende opening leidde al snel tot mat of dame-verlies.

 

Pieter-Jan van Strien slaagde erin een loper van Frans Nijman helemaal klem te zetten. Nijman begon hierop een koningsaanval waarmee hij een loper won. Dat kostte hem wel drie pionnen. Uiteindelijk eindigde de partij na een remiseaanbod van Nijman.

 

Fokko Baakman zette flink druk op de stelling van John van Dalsen wat hem twee pionnen opleverde. Dat loopt goed, dacht Baakman en voerde de spanning en het tempo op. En dat liep fout. De altijd rustig blijvende Van Dalsen won het verloren gegane materiaal met vaart terug waarna beiden remise overeen kwamen.