Het A-viertal van Schaakvereniging Zierikzee was, met het ingaan van de laatste ronde, al gedegradeerd. Er restte nog één match, tegen middenmoter De Zwarte Dame uit Kruiningen, die met een beetje geluk gewonnen werd. In de interne competitie verzuimde Marnix den Boer naar de vierde plaats te klimmen door tegen Kees Bimmel op remise te blijven steken.

 

 

Tot dusver had Zierikzee-A pas één matchpunt gescoord in de Zeeuwse Eerste Klasse, en was daarmee al zeker van de laatste plaats. Bij het laatste duel, thuis tegen DZD, stond alleen de eer nog op het spel. De teamleider van DZD, Peter van der Borgt, had al een vermoeden van de uitslag getuige zijn tekst op de Kruininger website: “…en wij van Zierikzee A verliezen. Dat laatste is goed mogelijk…”. Ben Snethorst op het vierde bord was het eerst klaar. Hij won enkele pionnen waarna het eindspel niet moeilijk meer was en Rinus den Hollander hem feliciteerde. Sjaak Spiegels aan het eerste bord kreeg in Peter van der Borgt een zeer ervaren en sterke tegenstander. Toen ook nog de Alapin op het bord kwam, die Peter kent als zijn broekzak, hoopte ik op remise. Maar Peter liet een leuke combinatie van Sjaak toe die een stuk won en daarmee uiteindelijk de partij. Ikzelf (Martin) verraste Willie Meulblok met de 9e zet e5-e6. Achteraf niet eens zo moeilijk te zien. De pion kon niet door de f- of de d-pion genomen worden. Er kwam een zet later nog een oersterk paard op e5 achter en de stelling was totaal verloren voor zwart. Stand 3-0, en alleen Kees was nog bezig. Onze trotse koploper in de interne competitie is topscorer van het team, met ook de hoogste TPR. Alleen had hij het niet getroffen met de vooral positioneel ijzersterke Eric Clarisse. Kees kreeg met zwart in een Draak geen vat op de vijandelijke stelling, terwijl zijn eigen verste wel hier en daar begon te rafelen. Kees probeerde van alles maar kon niet verhinderen in een verliezend eindspel terecht te komen waarmee de eindstand 3-1 werd voor Zierikzee A. Toch een mooie afsluiting van een, hoe zal ik het zeggen…, wat minder seizoen.

 

Marnix den Boer gooide gelijk zijn beide pionnen in het centrum waarop Kees Bimmel antwoordde met De Leeuw. Den Boer ging agressief van start en zette de koningstelling van Bimmel flink onder druk, en rokeerde lang waar Bimmel kort had gerokeerd. De scherpe aanval leverde Den Boer wel een pion op maar Bimmel wist zijn stelling vast te zetten en zo remise af te dwingen.

 

Jac Weeland dacht spontaan een nieuwe variant te spelen maar dat zorgde er juist voor dat Eric de Vrieze het initiatief kreeg. ER werden wat pionnen geruild en na afruil van de dames bleef er een kleurloos eindspel over: remise.

 

Beide spelers dachten een goede stelling te hebben, maar Peter de Vrieze kon door een penning een centrumpion winnen.

Daarna ging Eric Bouman de vijandelijke koningsvleugel van aanvallen waardoor Peter de pionnen naar voren moest schuiven. Het werd net geen mat maar

Eric kwam wel drie pionnen voor, terwijl ieder ook nog een toren had. Peter kon met de koning een pion slaan en door een verkeerde zet van Eric met de witte toren kon Peter met een schaakje nog 2 pionnen winnen. Eric was van slag en gaf nog een pion weg waarna Peter, met twee vrijpionnen op d4 en f4 en de koning op e4 triomfantelijk kon opmarcheren naar de 6e lijn waarna Eric de handdoek in de ring gooide.

 

De Franse slag. Voorzichtig als twee egeltjes benaderden Frans Nijman en Frans Jansen elkaar. Jansen zette de Zwarte Leeuw op, Nijman ontweek het beest met klauwen voorzichtig met een paardendans rondom zij koning. Jansen dacht aan remise maar beiden hadden alle stukken intusssen in stelling gebracht voor een wederzijdse koningsaanval. Nijman blek de best voorbereide aanval te hebben. Na afruil dreigde mat of loperverlies voor Jansen, die opgaf.