Kees van den Nieuwendijk deed goede zaken in de Zierikzeese Schaakcompetitie door van zijn direct concurrent Martin Krijger te winnen. Hij passeerde daarmee Sjaak Spiegels die tegen Marnix den Boer moest berusten in remise. Den Boer kreeg door dit resultaat aansluiting bij de kopgroep. Het achttal van Zierikzee en Scherpenisse verloor nipt bij het Zeeuws Vlaamse ScheldeSchaak en moet zich nog flink inspannen om niet te degraderen.
Marnix den Boer kwam goed uit de opening tegen Sjaak Spiegels. Den Boer bezette het centrum dat Spiegels onder druk probeerde te zetten. Spiegels stuurde aan op een afruil van lichte stukken en de dames. Na deze ruil had hij het loperpaar. Echter wist den Boer de stelling van Spiegels onder druk te zetten en het ruimte voordeel te behouden. Na een onnauwkeurigheid van Spiegels wist hij ook nog een kwaliteit te winnen. Hij lukte hem echter niet om nog een loper af te ruilen waardoor Spiegels het loperpaar kon behouden. Hiermee kon hij de stelling blokkeren waarop den Boer besloot remise aan te bieden.
Martin Krijger offerde met wit in de opening een kwaliteit en een pion tegen Kees van den Nieuwendijk. Hij kon de damevleugel van zijn opponent vastzetten terwijl de zwarte koning op een ongunstige plaats stond. Maar in plaats van de sterke aanval die erop volgde door te zetten veroverde Krijger de kwaliteit terug, waardoor Van den Nieuwendijk tijd kreeg zijn stelling te reorganiseren. In het overblijvende eindspel bleek de koningsstelling van Krijger niet sterk genoeg waarop Van den Nieuwendijk met een sterke aanval de overwinning forceerde.
Erik en Peter de Vrieze speelden in vijf seizoenen pas drie keer tegen elkaar in de interne competitie. Eén keer werd het remise en twee keer was Peter de sterkste. Deze editie wilde Erik dan ook dolgraag winnen. Beide heren leverden een waar spektakelstuk op het bord en gaven elkaar geen duimbreed toe.
Om Peter te verrassen stapte de met wit spelende Erik af van zijn gebruikelijke plan en opende met d4 en c4. Erik opende iets actiever, maar het was Peter die middels e5 een eerste aanzet deed het centrum open te breken. Erik gooide de knuppel in het hoenderhok door te antwoorden met e4. Hiermee nam wit een groot risico, zo bleek achteraf. Er voltrok zich een slagenwisseling waar de cowboys uit het Wilde Westen jaloers op zouden zijn. Veel stukken van Erik stonden 'in', en deze was dan ook veel tijd kwijt met het vinden van de juiste zetten. Nadat de kruid dampen waren opgetrokken had Peter slechts een pion buit gemaakt, die Erik niet lang daarna met een scherpe paard zet weer terug won.
Het spektakel ging vervolgens noodgedwongen verder zonder beide dames. Zij waren niet opgewassen tegen vijandelijke ruiters. Het eindspel vingen beiden aan met ieder twee lopers en Peter kreeg met vijf pionnen tegen vier er zomaar eentje cadeau. Erik gaf zomaar zijn h-pion weg en dat leverde voor Peter op de koningsvleugel zomaar een overtal situatie op. Het loperpaar van Erik stond echter actiever, maar koos voor behoedzaam spel, loerend op een vijandelijk foutje.
En dat foutje kwam er. Peter dacht na het afruilen van de zwarte lopers een doorbraak te forceren op de b-lijn, maar zag echter ook hoe Erik met zijn pion doorbrak op de a-lijn. Peter had alles in eigen hand maar gooide zijn glazen in door zijn aandacht te verleggen naar zijn overtal situatie op de andere flank. Erik zag zijn kans schoon en schoof rustig verder. Erik was met zijn pion nu eerder op a7 dan Peter op b2. Dit buitenkansje bleek voor Erik de sleutel tot de winst. Nadat zijn sterke witte velden bestrijkende loper eerst de pion op b3 onschadelijk maakte, volgde ook Peter's andere pion op de h-lijn. Tussendoor werd een een zwart remise voorstel door Erik resoluut van tafel geveegd. Hij wilde de volle buit, en kreeg ook de volle buit. Erik dwong Peter de witte lopers af te ruilen waardoor promotie op a8 niet meer kon worden voorkomen. Dit betekende de zwarte overgave. Zoon Erik boekte zo een prachtige overwinning op vader Peter na een spectaculair gevecht. Een overwinning om in te lijsten. Niet alleen de volle winst, maar Erik passeert ook nog eens zijn vader op de ranglijst en heeft nu plek tien in handen.
Marco Vieveen kwam al snel twee pionnen voor tegen Frans Nijman, en daar kwam later nog een kwaliteit bij. Je zou zeggen dat dit genoeg is voor winst, maar Nijman ging onvervaard in de tegenaanval en won een paar pionnen terug. Toen hij ook nog de dame van Vieveen wist in te sluiten gaf deze op.
John van Dalsen “begroef” zijn beide lopers op de rechtervleugel waarop Pieter-Jan van Strien de andere kant van het bord onder vuur. Hij won daar een pion en sloot een toren van Van Dalsen op, die hij later door een foutje weer liet ontsnappen. In het eindspel verloor Van Dalsen een loper en trok Van Strien met een gevaarlijke vrijpion de winst naar zich toe.
Eric Bouman en Fokko Baakman vonden dat ze eerst de heerschappij om het centrum moesten uitvechten voordat ze met beider rokades hun koningen veilgstelden. Bouman kwam later een pion voor te staan en wat belangrijker was: het was een vrijpion. Deze besliste de strijd omdat Baakman niet meer in staat was de pion te stoppen en opgaf.
Het combinatieachttal ZSC, uitkomend in de vierde klasse van de KNSB, verloor met 4,5-3,5 bij Scheldeschaak. Alleen Rick vd Pluijm wist te winnen, remises waren er voor Olaf van der Sloot, Joost van Eenennaam, Kees van den Nieuwendijk, Peter de Vrieze en Eric Bouman. Martin Krijger en Ben Snethorst verloren. ZSC staat nu nog 5e van de 10 teams, maar krijgt in de resterende ronden nog de sterke nrs. 2 en 3 te bestrijden. En de voorsprong op de teams onder ZSC is klein zodat het degradatiespook gevaarlijk dichtbij komt.