Martin Krijger wist in het verleden met wit niet veel te bereiken tegen de Drakenopstelling van Kees van den Nieuwendijk. Nu probeerde hij het Morra gambiet waarbij wit een pion offert in ruil voor een langdurig initiatief. Van den Nieuwendijk kende de precieze voortzetting niet en kon zijn stelling niet goed ontwikkelen terwijl zijn koning vrij open stond. Uiteindelijk werd de overmacht van de aanvallende witte stukken te groot en gaf zwart op toen een mat niet meer af te wenden was.
Frans met wit besloot tot een radicaal andere aanpak; geen e4 maar d4 en een offensieve pion opbouw met pion d4 als spits en lopers op d3 en f4; een ” London system” -achtige opbouw. Het mocht allemaal van Mark, maar ...toen Frans pal voor z’n neus op d5 een zeer gevaarlijk paard positioneerde ruilde hij af en kreeg een -wellicht -nog gevaarlijker loper op zijn lip ? De stelling stond op ontploffen!!!
Hier kwam - achteraf gezien - het keerpunt in de strijd; Frans overschat (?) zijn positie vergeet alle theorie, rokeert lang (?), bedenkt in (te) veel tijd een zeer gewaagd plan met een toren en een loper offer...., maar krijgt de kans niet meer , want Mark haalt gewoon z’n paard terug naar f8 en voorkomt tot twee keer toe een aanval op de konings vleugel. Hij zet zelfs een opmars in van de zwarte dame met drie pionnen, dreigend richting de witte koning. De generaals aan beide zijden raken (over)vermoeid en drinken (t ) veel koffie. Frans heeft veel tijd verloren en stormlopen zit er niet meer in. Mark met de koning nogal kwetsbaar in het midden en de stand is gelijk.
Een remise, de eerste dit seizoen voor Frans zowel als voor Mark, wordt snel gesloten .. Meer zat er vanavond niet in.
Kim Fierens en Kees Bimmel rokeerden tegengesteld waardoor de ene koning links op het bord terecht komt en de andere rechts. In zo een situatie ontstaat vrijwel altijd een wederzijdse bestorming van de kant waar de koning stat met zeer aanvallend spel. Zo ook nu, waar Fierens, spelend met wit, telkens een stapje voor was. Bimmel werd in de verdediging gedrongen en Fierens viel de vijandelijke stelling binnen. Toen de rookwolken waren opgetrokken bleek de stelling verrrassend genoeg in evenwicht en werd op voorstel van Fierens tot remise besloten.
Wim van de Waarsenburg blunderde met wit niet in de opening, maar de gehele opening. Na negen zetten stond Paul Greefhorst al een pion, een loper en een toren voor. Via zeven schaakjes in acht zetten kwamen daar nog een loper en drie pionnen bij, waarna ook de witte dame niet meer te redden was...