In de elfde ronde van de Zierikzeese interne competitie wonnen de eerste vier allen hun partij. Kees van den Nieuwendijk merkte dat je niet altijd heel goed kunt spelen. De held van afgelopen zaterdag, die toen won van een topspeler van Bergen op Zoom, moest zijn meerdere erkennen in Ben Snethorst en viel even weg uit de kopgroep. En Teun executeert zijn tegenstander met militaire precisie…
Eric Bouman speelde als opening De Zwarte Leeuw, een opening waarin eerst een uiterst degelijke stelling wordt opgebouwd en die rond de elfde zet uitmondt in een scherpe koningsaanval. Toen Martin Krijger rond die elfde zet besefte wat hem te wachten stond moest hij een paard terugtrekken om zijn stelling te verdedigen tegen de stormloop die hij vreesde. Maar Bouman kende de opening helemaal niet en had achter het bord de zetten bedacht, wat wijst op groot talent! Maar nu ging het fout en hij brak het middenveld open waardoor de stukken van Krijger ruimte kregen. De nog in het midden staande koning van Bouman werd een dankbaar mikpunt voor de stukken van Krijger die met winst opgelucht ademhaalde.
Het commentaar van Frans Jansen bij zijn partij tegen een ontketende Ten Brouwer was: “Desertstorm in Zierikzee”. Brouwer is een man van schaakprincipes. Zoals “dubbelpionnen deugen niet”. Te laat realiseerde Jansen zich dat zijn tegenstander net zo lang door zou gaan met afruilen tot hij zijn doel bereikt had. Dat na een slachting onder hoofdofficieren (dames) en onderofficieren (lopers en paarden) alleen voetvolk (pionnen) zou overblijven. Dat voetvolk maakte onder leiding van de overgebleven torens goed gebruik van de door Brouwer gecreëerde zwakte in de stelling van Jansen: de dubbelpion. In de laatste stormloop boog Jansen het hoofd.
Kim Fierens zette een aanval op die Fokko Baakman dacht te pareren door een pion te pakken. Dit gaf de aanval van Fierens echter nog meer vaart waarop Baakman de vlag streek.
Piet de Vreede won vrij gemakkelijk van Paul Greefhorst omdat laatstgenoemde zijn dame gebruikte voor een aanvallende zet, maar vergat dat die dame zijn paard dekte. En drie zetten later liet hij toe dat De Vreede een dubbelaanval op koning en een ongedekte loper kon plaatsen. Met een toren en een stuk achter tegen De Vreede win je de oorlog niet en Greefhorst gaf op.
Marco Vieveen veroverde al snel een lange diagonaal en beheerste daarmee het spel. De zware stukken van Frans Nijman kwamen min of meer vast te staan en hij verloor een toren na een dubbele aanval van Vieveen. Nijman gaf op.
Erik de Vrieze stelde zich verdedigend op tegen Marnix de Boer maar dat werkte averechts. Zijn stelling kwam vast te staan waar Den Boer zich goed kon ontwikkelen. Hij voerde de druk op en verhinderde dat De Vrieze kon rokeren. Even later veroverde Den Boer de vijandelijke dame wat weer een winstpartij voor hem opleverde.
Pieter-Jan van Strien blunderde een loper weg maar dat overkwam tegenstander Kees Bimmel een paar zetten later ook. Bimmel was toch als eerste de schrik te boven en zette een succesvolle mataanval in.
Jac Weeland houdt van aanvallen en open ruimtes en offerde al snel twee pionnen tegen Peter de Vrieze. Wat Weeland niet gezien had was dat De Vrieze ook nog een paardvork op twee torens kon zetten zodat Weeland behalve de twee pionnen ook nog een kwaliteit achter kwam. De Vrieze dacht dat in het masterplan van Weeland ook nog een dodelijke matdreiging verborgen zat en gaf wat gewonnen materiaal terug. In hevige tijdnood vreesden beiden de beslissende fout te maken en tekenden de vrede.