Bij het ingaan van de 27e en laatste ronde van de interne competitie van Schaakvereniging Zierikzee was de kampioen al bekend. Sjaak Spiegels is voor de derde achtereenvolgende keer de onbetwiste nummer 1. Maar de strijd om de tweede plaats moest nog beslist worden. Uiteindelijk trok Kees van den Nieuwendijk aan het langste eind ten koste van Martin Krijger. Beiden wonnen hun partij maar kropen daarvoor door het oog van de naald. Jac Weeland kwam met minieme voorsprong op Ben Snethorst toch nog op de vierde plaats door remise tegen Spiegels.

Weeland speelde een heel andere opening dan hij normaal doet en kwam met een Draken opstelling. Hij kwam wat in de verdrukking en besloot zijn d-pion op te spelen. Een zet die bjna altijd thuishoort in dit soort opstellingen. Het kostte hem wel een pion mar hij kreeg ruimte voor tegenspel. Spiegels kent dit soort stellingen op zijn duimpje en slaagde erin alle gevaren te neutraliseren. Voor beiden bleef niets anders over dan een half punt.

Kees van den Nieuwendijk speelt met zwart De Draak en is daarin nagenoeg niet te kloppen. Kees Bimmel maakte hieraan bijna een einde. Met een mooie paard manoeuvre won hij een kwaliteit en stond beter. Van den Nieuwendijk begon een tegenoffensief waarna Bimmel remise voorstelde. Van den Nieuwendijk ging toen eerst bij het bord van Krijger kijken en zag dat deze beter stond, waarop hij tegen Bimmel voor “de dood of de gladiolen“ ging. Het werden gladiolen. Van den Nieuwendijk won twee pionnen die op weg naar de promotievelden niet te stoppen waren en Bimmel gaf teleurgesteld op.

Martin Krijger slaagde erin zijn stelling sneller te ontwikkelen en zette de vesting van Peter de Vrieze onder druk. Het leverde hem een toren op voor een paard en een pion. Maar De Vrieze had een zwakke pion die ook verloren zou gaan. De Vrieze deed enkele damezetten waardoor deze wat actiever kwam te staan. Toen nam Krijger de pion, en schrok even later hevig toen hij zag dat De Vrieze een heel sterke zet kon doen. De Vrieze dacht lang na maar deed iets anders. Een opgeluchte Krijger kon daarna de partij afwikkelen naar winst waarbij hij wel moest opletten bij de vele verleidingen die De Vrieze nog op het bord toverde.

Marco Vieveen en Chris van Eldik stelden alles in het werk om de tegenstander te overtroeven maar ondanks het verrassende spel sloeg de balans niet door. Van Eldik zag het wel iets scherper maar het was niet genoeg om de remise te ontwijken.

Erik de Vrieze en Teun Brouwer speelden in de eerste ronde van de competitie tegen elkaar. Nu, in de laatste ronde, ook weer. Toen werd het een remise tussen De Leerling en De Meester. Nu werd het een moeizame partij met veel heen en weer geschuif. Tot er een black-out kwam van De Meester, Brouwer. Hij zag de vijandelijke dame over het hoofd wat hem een paard kostte. Leerling De Vrieze kreeg de overhand en voorzichtig maar doelbewust leidde hij de partij naar winst.

Eric Bouman probeerde vanaf de opening het centrum in handen te krijgen, maar tegenstander Piet de Vreede vond dit maar niets. Hij zette een aanval op de damevleugel op en trok het initiatief naar zich toe. Om het tij te keren zette Bouman op zijn beurt een koningsaanval op. Het beloofde een prachtige partij te worden toen de heren op de 25e zet al besloten tot remise. Anders dan bij Kees ten Kees: Liever een half ei dan de lege dop…