Het C-team, met Frans Nijman als invaller voor Eric Bouman, reisde vrijdagavond af naar Terneuzen. Naarmate de rit vorderde werd het buiten steeds witter en na de laatste meters in de sneeuw te hebben geschuiveld wachtte ons een team van Terneuzen met onder andere de 12-jarige Nina de Putter en haar 2 jaar jongere broertje Sven.
Frans Nijman speelde op bord drie tegen Sven de Putter (rating 1468). In een partij waarin geen fouten werden gemaakt werd het een na het andere stuk afgeruild in het eindspel ontstond waarin beiden 1 pion over hadden en beiden konden promoveren. Hierna werd remise overeengekomen.
Paul speelde op bord 2 tegen Nina (rating 1413) en zag al na de 5e zet twee pionnen onhoudbaar wankelen. De pionnen ginger er dan ook af en Paul zag weinig kansen meer, behalve een loperoffer op g3 waarvan hij dacht dat hij hiermee eeuwig schaak zou kunnen bereiken. Dat laatste bleek niet te kloppen, maar de koningsvleugel van Nina brak wel open en Paul vocht zich terug in de partij. Met een stuk achter bood Paul remise aan omdat Nina in tijdnood kwam, maar dit werd afgewezen en Nine bleek rustig doorspelen. Zonder een spoor van emotie deed zij haar zetten en drukte de klok in op 20 15 en 2 seconden. Ondanks de rust deed Nina wel enkele mindere zetten en het spel kwam weer in evenwicht en Paul kreeg een vrijpion. Hij handelde dit echter niet goed af en ging de boot in.
Erik de Vrieze doorzag dat een vork dreigde die hem een loper zou kosten en zette de loper buiten gevaar. Twee zette later zette hij de loper weer terug(!) waarop Jan Miedema (1238) prompt de vork prikte in de stelling van Erik. Met een stuk achter leek het hopeloos te worden, maar Erik zette een mooie stelling neer die goede aanvalskansen bood, maar net onvoldoende was om door te slaan. Uiteindelijk kwamen ook zij remise overeen.
Piet de Vreede kon nog remise halen door te winnen van Martin van Hecke (1553), maar zijn stelling werd slechter en zijn tijd raakte op. Met twee remises konden we terug naar Zierikzee waar de accu van Eriks auto leeg bleek te zijn en de moterkap niet te openen bleek. Gelukkig wilde Frans hem wel even thuisbrengen... Jan Miedema