De dertiende ronde in de Zierikzeese schaakcompetitie verliep voor Sjaak Spiegels heel gunstig. Zelf won hij van de op de derde plaats staande Jac Weeland, en velen van zijn directe belagers morsten punten. Peter de Vrieze staat na een degelijke overwinning nu derde. Verder liet Marco zien hoe je een slechte stelling ombuigt...

Jac Weeland besloot er eens een leuke partij van te maken. Hij offerde al snel een pion tegen Sjaak Spiegels’ beruchte Versnelde Draak en ging de vijandelijke koningsstelling te lijf. Om meer druk te krijgen gooide hij er ook nog een kwaliteit tegenaan en hield lange tijd het initiatief. Spiegels hield zijn stelling dicht en neutraliseerde vooral de gevaarlijke witte loper van Weeland door zijn pionnen goed op te stellen. Langzaamaan begon zijn materiele overwicht een rol te spelen maar hij had bijna geen bedenktijd meer. Maar bij elke zet krijgt een schaker een bonus van 30 seconden. Met professionele routine produceerde Spiegels een aantal routinezetten waarbij hij zijn bedenktijd mooi kon opschroeven. In een gewonnen stelling zette hij Weeland mat.

Martin Krijger kwam met voordeel uit de opening tegen Kees van den Nieuwendijk. Diens koningsvleugel was geblokkeerd en Krijger had meer ruimte. Maar hoe dit voordeel uit te bouwen? Krijger besloot het enige stuk waar Van den Nieuwendijk dreiging mee had, af te ruilen. Maar dit was waarop waarop de zwartspeler gehoopt had. Met een goed doorgerekende zettenreeks bereikt hij een gelijkwaardige stelling. Na nog enkele zetten kwamen beiden remise overeen.

Piet de Vreede kwam met enig initiatief uit de opening, waartegen de Vrieze zich rustig en bekwaam verdedigde. Hij veroverde een pion waarop De Vreede in een alles-of-niets poging de koningsstellingvvan De Vrieze aanviel. De Vrieze wist telkens net op tijd alle gaatjes te dichten en won nog een pion. Dat verstoorde het evenwicht definitie in De Vrieze’s voordeel en hij sleepte de winst binnen.

Pieter Jan van Strien ruilde in de opening de zwarte paarden van Frans Jansen af waardoor deze in het voordeel kwam. Jansen zette optimistisch een aanval op maar maakte een klein maar beslissend foutje waardoor Van Strien de partij naar zich toe kon trekken en winnend afsloot.

Frans Nijman begon de partij stormachtig met een krachtige aanval. Zwartspeler John van Dalsen, slim als hij is, neutraliseerde de dreigingen door Nijmans Dame af te ruilen. Uiteindelijk kwam Van Dalsen met een paard voorsprong in het eindspel terecht dat hij geduldig naar winst voerde.

Marnix den Boer wist een stuk te winnen, waarop Eric Bouman met een mooie combinatie dacht het stuk terug te krijgen via een tussenschaakje. Den Boer had dit voorzien en wist zijn voorsprong met een leuke manoeuvre te behouden. Maar… het is en blijft schaken en je wint niet zo maar. Den Boer kwam in tijdnood, maakte een foutje en Bouman, die slim zijn stelling gesloten hield, stelde remise voor . Beiden tevreden.

Eén pion kan heel belangrijk zijn. Dat ervoer Teun Brouwer, die er een kwijtraakte tegen Fokko Baakman. Laatstgenoemde kreeg hierdoor een open aanvalslijn en later twee vrijpionnen op de koningsvleugel die de strijd in zijn voordeel beslisten.

Dick Doeswijk ging er eens goed voor zitten en stond na de opening al twee stukken voor. Maar, zoals het ook in thrillers gaat, het eind is vaak anders dan je in het begin zou vermoeden. Marco Vieveen, met de mentaliteit van een mountainbiker, zette een tandje bij en kwam met elke zet dichter bij zijn doel: De Gladiolen. Hij legde verder een foutloos parcours af en kon met een tevreden gevoel huiswaarts. Onverwachte zeges zijn de mooiste!