Wederom heeft Zie Scherpe Combinatie het ratingoverwicht op papier niet kunnen omzetten in een overwinning. Bovenstaande zin relativerend weet een ieder - kijkend naar de leeftijden van de jeugdige talenten van de gastvereniging - dat de werkelijke verhoudingen dichter bij elkaar liggen dan op papier. Dat bleek ook uit de partijen en het nipte verlies van 4,5 – 3,5 op deze zonnige zaterdagmiddag in het deel van Zeeland dat volgens de Efteling van de landkaart geveegd was. Gelukkig vielen de auto’s met inzittenden niet van de aardkloot af toen deze de Eftelingse Bermuda-driehoek-zone introkken.

Zie Scherpe Combinatie was met precies dezelfde acht spelers naar Axel getrokken als ze in de eerste ronde was aangetreden tegen Middelburg. Met de tactische opstelling van Middelburg in die ronde (Jonkheer op bord één) nog in het hoofd dachten we dat ook wij dat wel konden. Of misschien dachten we dat Landau een ‘Middelburgje’ zou doen en wij het daarom ook moesten doen. Wellicht dachten we dit allebei. Of dachten zij dat wij dat niet zouden denken en/of vica versa. Hoe dan ook, uiteindelijk bleken de ratingkanonnen van de thuisvereniging op de borden drie en vier te zitten en die van ons op twee en drie. En uiteindelijk zaten de twee laagste ratinghouders van beide teams ook allemaal op de borden één en acht.

Olaf van der Sloot kwam als eerste remise overeen met Koen Dhuyvetter op het tweede bord. De meeste borden leken op dat moment wel aardig te staan, dus naast een letterlijk zonnetje door de dakramen heen (heerlijk om in te staan wanneer niet zelf aan zet), zag het er figuurlijk ook zonnig uit. Het duurde niet lang voordat de eerste wolk voor deze zon schoof. Bart Hertog deed een stuk in de aanbieding op het zevende bord. De pion die hij er voor terugkreeg stelde Iris Schelleman niet voor problemen en nadat Hertog zichzelf ook nog eens schaak zette kon Schelleman op de fiets met het punt in de (fiets)tas huiswaarts peddelen.

Joost van Eenennaam had ook een pion meer dan zijn tegenstander. Hier had hij echter geen stuk voor hoeven geven, maar wel veel tijd. Van Eenennaam wist niet het juiste winstplan te vinden en moest berusten in remise in zijn zoveelste onderonsje tegen Niels Schelleman. Remise was ook het beoogde resultaat voor Rick van de Breevaart op bord zes tegen Lydia Dubbeldam. Teamcaptain Nick Dubbeldam vond na een korte inspectie dat Dubbeldam junior beter nog kon doorspelen. Een juist advies: dit doorspelen leverde haar uiteindelijk de winst op.

Teamleider Dubbeldam gaf dit advies ook aan Bas van Doren. In dit geval ging het punt uiteindelijk naar onze teamcaptain Sjaak Spiegels. Hij speelde (op het vijfde bord) geduldig en bedachtzaam en rekende goed in het verre eindspel, waardoor hij zijn pion extra kon verzilveren in de eerste winstpartij voor ZSC. Hans Aangeenbrug tekende voor de tweede winstpartij van het combinatieteam. Hij stond al vroeg in de partij iets beter dan Janco Dees, maar Dees neemt vaak bewust een passieve stelling aan. Dit soort spel blijkt het laatste seizoen een kolfje naar de hand te zijn van Aangeenbrug. Ook nu weer wist hij langzaam de duimschroeven aan te draaien en de vis op het droge te halen. Bijna 20 jaar later staat Aangeenbrug weer op het punt om de grens van 2000 te doorbreken. Schaken is tijdloos!

Sebastiaan Koedoot die met een bescheiden rating van 1734 precies de gemiddelde rating van dit ZSC-achttal heeft, trad op het vierde bord aan tegen de hoogste ratinghouder van de thuisclub. Nick Dubbeldam gooide met een vroeg g4 de knuppel in het hoenderhok, welke pion (zeg maar “de handschoen”) door Koedoot (na twee subtiele? tussenzetjes) werd aangenomen. Net zoals 1734 niet de modale rating was deze middag (dat was 1906), was dit ook geen modelpartij van beide kanten bleek achteraf. Een dynamische niet gebalanceerde stelling gecombineerd met niet gebalanceerd gebruik van de bedenktijd is dan altijd een makkelijk ‘excuus’, maar vaak wel de oorzaak hiervan. Zo ook nu, op zet 19 had zwart nog 3,5 minuut en zijn opponent ruim 20 minuten. Het bord was nog dikbevolkt en de stelling was dermate complex dat Dubbeldam het grootste deel van deze 20 minuten spendeerde om een winnende afwikkeling te vinden. Die bleek er wel te zijn (het onnatuurlijke terugtrekken van de witte dame van f5 naar h3 op de 24e zet), maar werd door beiden niet gezien. Er volgde massale ruil van materiaal, waarna beide spelers na het halen van de 40 zetten vijf pionnen overhielden. Deze waren op die wijze gepositioneerd dat er voor de eerste keer in de partij een statisch evenwicht was in zowel tijd als stelling, waarna remise overeen werd gekomen.

Om terug te keren naar het begin van dit verslag, wederom heeft Zie Scherpe Combinatie het spelbeeld tijdens de partijen niet kunnen omzetten in een overwinning. Vorige keer voelde de gemiddelde ratinghouder van dit combinatieteam zich de schlemiel en nu hoogstwaarschijnlijk degene die bewust nog niet besproken is in dit verslag: chapeau om je tegenstander toch netjes te feliciteren wanneer je met voorsprong op de klok EN een toren voorsprong mat in één om je oren krijgt in het eindspel. Ook chapeau voor diens jeugdige doorgaans assertieve tegenstander die op dat moment wist dat assertiviteit niet gepast zou zijn. Tactische opstellingen of niet, dit (voor ZSC noodlottige) voorval getuigde van twee waardige vaandeldragers op het eerste bord. Mooi.