De twee mannen die van het verst kwamen (uut Brabant) kwamen met een Brabants kwartiertje vertraging. We zullen het maar wijten aan de tijdelijke huurauto, waarin een mindere motor zit dan in het gebruikelijke transportmiddel. Slapste excuus ooit, oftewel, gewoon te laat vetrokken. Ze zagen bij het opdraaien van de rotonde bij de parkeerplaats de heren uit Kruiningen zich lopend richting De Veste begeven, dus er leek een te-laat-kom virusje in de lucht te hangen. Letterlijk misschien wel in het geval van de Zeeuwse bezoekers, want er was toch sprake geweest van een lichte nachtvorst en misschien was die koude lucht wel de oorzaak dat de auto van Eric Clarisse niet wilde starten. In ieder geval in beide gevallen een plausibele verklaring, waarbij de één wellicht iets meer als noodweer valt te bestempelen dan de andere, maar ja ook dat is een rekbaar begrip.

Na een paar uur spelen waren de wedstrijden op de eerste vier borden allemaal in remise geëindigd. De schrijver heeft weinig meegekregen van deze partijen, want hij besloot eens wat langer achter zijn bord te blijven zitten, ook als hij niet aan zet was. Ook het verlies van Ben Snethorst op het achtste bord tegen Bram Koeman staat niet op het netvlies. Gezien de rating “logisch”, maar in één van de spaarzame rondjes aan het begin leek Snethorst in de opening wel actiever te staan. Maar de opening wordt vaak gevolgd door een middenspel en iets minder vaak ook nog door een eindspel. Je bent zo goed als je laatste zet of zoiets was het toch?

Goed, met een 2-3 achterstand kwam het dus aan op de drie laatste partijen die allemaal de eerste tijdsfase overleefden.

Op bord zes nam Sebastiaan Koedoot het met de witte stukken op tegen Cor Heijboer. Na een wisselende partij, variërend tussen -1 en +1, offerde Heijboer een paard tegen twee sterke witte centrumpionnen om tegenspel te krijgen tegen de open witte koning. Koedoot wist in naderende tijdnood de zwarte dreiging te neutraliseren en het initiatief te pakken. Na de zwarte damezet naar c5 op zet 39 zag Koedoot het ‘simpele’ De5 (met een voordeel van +10) niet en speelde in plaats daarvan De6+ (met nog steeds een voordeel van bijna +2). Deze blindheid werd doorgezet door een paar zetten later een aftrekschaak (met verlies toren) te missen, waarna een winst vakkundig werd omgezet in een verlies. Wederom overigens de verbazing dat een zet later (op zet 40) wel De5 werd gespeeld, maar dat toen de koning op h8 (zet ervoor op g8) al immuun was voor een aftrekschaak van het paard op d5. Ach ja, wie zonder fouten schaakt, heet soms Magnus. Zoals in het begin al gezegd: iedereen doet zijn zetten zelf, dus een verdiende overwinning voor Heijboer.

Martin Krijger was op dat moment nog bezig in zijn Topsy Turvy partij op het zevende bord tegen Jan-Kees Tolhoek. Even leek deze partij al klaar te zijn toen na een uur of twee er bij de bar iets geroepen werd over blunder en tegenblunder, maar dat was dan blijkbaar in het middenspel: ook deze partij zou het eindspel bereiken. Overigens hulde ook voor het tweekoppige barpersoneel: buiten de goede verzorging en stroopwafels is het knap dat ze ruim vijf uur de stilte eerbiedigde: zeker niet altijd gegeven voor iemand in de leeftijdscategorie van het jongste lid van dit barpersoneel.

Tolhoek speelde met wit op de 2e zet al Lc4 waarmee deze loper tot aan zijn verscheiden toe op de diagonaal a2:g8 het strijdbeeld bepaalde. Krijger antwoordde met het fianchetteren van zijn zwarte loper, maar kreeg na gedwongen afruil daarvan problemen met zwakke zwarte velden terwijl zijn witte velden bedreigd werden met een mogelijk offer. Die dreiging zat er steeds in, maar toch kon het telkens net niet, maar het houdt je wel bezig hè… In een bijzonder ingewikkelde stelling miste wit een remise door zetherhaling, en kwam Krijger in een beter eindspel terecht. Als hij het goed zou doen zelfs gewonnen, maar ja, ook hij is mens. Op de 51e zet speelde Krijger g5-g4, de enige mogelijke zet die slecht was. Het kostte een pion en ondanks dat hij nog een pion extra had, betekende dit onherroepelijk remise door de positionering van beide paarden en monarchen. En hiermee was de achterstand 2,5 – 4,5 geworden en konden de wedstrijdpunten met de wederom rijdende auto’s richting Kruiningen eo mee: die punten hadden bij ons ook goed in de auto gepast!

Rick van de Breevaart was tenslotte nog bezig op het vijfde bord tegen Rinus den Hollander. In een stelling met twee pionnen achterstand wist hij via een goede positionering van zijn koning, toren en loper (ten opzichte van de vijandelijke witte koning) met het vallen van de letterlijke schemering (inmiddels zaten de heren ver in de laatste tijdsfase) den Hollander te dwingen tot zetherhaling dan wel tot het misplaatsen van de witte koning leidend tot schemerig onduidelijk spel. Den Hollander die minder tijd op de klok had dan van de Breevaart, nam het zekere voor het onzekere. Remise en een 3-5 nederlaag voor ZSC.

Na zaterdagavond de stand te hebben gezien in de diverse competities (complimenten voor het snelle opgeven en de idem bijwerking op de ZSB-site) alsmede op televisie de wekelijkse aflevering van WIDM te hebben bekeken kwam al snel de zelfherkenning van de mol in Zie Scherpe Combinatie (met als doel het eigenhandig bewerkstelligen van degradatie uit de hoofdklasse). Hoewel teamgenoot Spiegels in de ware geest van een combinatieteam nog in de in de “we” vorm praatte, verdenkt de schrijver van dit stuk zichzelf van onbewuste mollenacties dit seizoen in ZSC. Vooralsnog zijn “we” (als mol praat je natuurlijk mee met de groep) in die zin op de “goede weg” met momenteel een vijfde positie, wat recht/verplichting zou geven op een promotie-degradatie wedstrijd aan het einde van het seizoen. Op bordpunten zou ZSC de tweede positie bezetten, dat dan weer wel.

Oja, al vanaf voor het starten van dit seizoen (van WIDM) verdenkt de ZSC-mol als WIDM-mol Klaas en vanaf aflevering drie eigenlijk Annemieke (maar met Klaas nog als alternatief, want die schijnt t te zijn op basis van de verborgen aanwijzingen). WIDM is dat wat betreft net als schaken: niet (te lang) hinken op twee gedachtes, want voordat je het weet krijg je een rood scherm en lig je eruit. Eens kijken of ZSC de komende wedstrijden de mol uit beeld en van het bord krijgt en we de geest weer terug in de fles kunnen krijgen.