Reuzendoder. David versus Goliath. Of onbewust misschien ‘gewoon’ een kwestie van pas echt geprikkeld te worden wanneer er tegen de koploper gestreden moet worden. Na eerder toenmalig ongeslagen koploper Middelburg met 5 – 3 te hebben verslagen, wist Zie Scherpe Combinatie dit keer met zelfs grotere cijfers uit te pakken tegen de tot deze zaterdag ongeslagen koploper uit Souburg.
Toegegeven dat het tweede team van Souburg niet in haar sterkste opstelling naar Zierikzee was afgereisd en dat ZSC zelfs een ratingoverwicht had op de meeste borden (met uitschieters op het zevende en achtste (jeugdspelers) bord), maar dan nog is 6,5 – 1,5 een forse uitslag, waarbij de meeste punten op eigen kracht (lees: zonder blunder van tegenstander) vergaard werden. Maar uiteraard is het missen van je ratingkanon (jaja, dat blijft een mooi woord) toch een aderlating: iets wat ZSC dit seizoen ook al twee keer meemaakte. Dit keer was Hans Aangeenbrug (1925 ) er wel weer bij, daar waar Souburg Jan Hiemstra (1929) moest missen. Met deze informatie lijken de eerste vier woorden van dit stukje enigszins overtrokken, maar ze gaan nog wel op, bezien vanuit de positie op de ranglijst voor aanvang van deze ronde. Hoe dan ook, het blijft altijd een lekker gevoel om (van de koploper) te winnen.
Donderdagavond hadden Olaf van der Sloot en Paul van Rooijen hun wedstrijd op het tweede bord al vooruit gespeeld. Het was niet verbazend toen van der Sloot meldde dat die wedstrijd in remise was geëindigd (gelukkig zijn er in het leven nog zekerheden). Beide teams dus al op het scorebord bij de aanvang van de wedstrijd om 13:00 in de Veste deze zaterdag. Dat speelt toch een stuk lekkerder dan een 0-1 achterstand.
Degene die (wederom?) het eerst klaar was aan ZSC-kant was Martin Krijger. Aan het zevende bord trof hij met de zwarte stukken Martin de Bock. Voor de verandering speelde Krijger het Wolga gambiet. De Bock nam het niet aan, maar besloot zijn pion door te schuiven naar b6. Na het nemen op b6 enige zetten uitgesteld te hebben, speelde De Bock a2-a4, waarna zwart gedwongen was te nemen. Dit gebeurde met de dame, waardoor er direct druk op de b-lijn gezet werd. Wit zette daarop zijn loper op c4 waarna Krijger met Db4 in elk geval materiaal won alsmede het initiatief. De Bock antwoordde niet helemaal correct wat Krijger een stuk en de partij opleverde.
Kort daarna besloten de beide youngsters tot remise. Daar waar de overige spelers nog vol in het middenspel zaten, kwamen op het achtste bord Joost van Eenennaam en Xander Joosse puntendeling overeen in het pionneneindspel, waarin waarschijnlijk degene die voor winst zou gaan het deksel op de neus zou krijgen.
Na een moeizaam begin heeft Sebastiaan Koedoot nu ook zijn eerste overwinning behaald voor het combinatieteam. Op het zesde bord wist hij door een gepende toren op b8 de zwarte pion op c6 te winnen. In het verdere middenspel probeerde tegenstander Sipke Cuperus zijn stelling te bevrijden door een paardoffer op wits centrumpionnen, maar na dameruil stond Koedoot een vol paard voor en was het meer de zwarte koning die op de tocht stond dan de witte, waarna Cuperus opgaf.
Hans Aangeenbrug behield zijn 100% score door op het eerste bord Max Toetenel te verslaan. Toetenel offerde een stuk om de verdediging rond de zwarte koning op te blazen, dan wel deze uiteindelijk omver te blazen met zijn zware stukken. Aangeenbrug hield zijn hoofd koel en ving deze storm op door windbrekers rondom zijn koning op de juiste posities neer te zetten. Deze nauwkeurige verdediging bleek genoeg om de voorsprong uit te breiden naar 4-1.
De euforie duurde maar voort. Sjaak Spiegels trof op het vierde bord Albert Vermue. Vermue die in de voorbespreking te horen had gekregen op het derde bord te zitten, kwam op vier terecht, doordat de ingediende teamopstelling dat gewoon aangaf. Of dit een rol heeft gespeeld is onduidelijk, maar hij werd gelijk flink in de verdediging gedrongen. Spiegels bestookte de zwarte koning en deze druk werd Vermue uiteindelijk te veel. Teamwinst winnen!
Rick van de Breevaart boekte ook een persoonlijk succesje op het vijfde bord tegen Jean-Pierre van Gemert. Tot nu toe hadden beide heren in hun onderlinge confrontaties de status van Nakamura en Carlsen. Daar waar afgelopen dagen het Nakamura weer niet lukte resultaat te boeken tegen Carlsen, wist van de Breevaart van Gemert op remise te houden (dan wel andersom) en zodoende zijn eerste resultaat te scoren tegen van Gemert, welke laatste door dit halfje geen 100% score meer heeft dit seizoen.
Arend Bandsma maakte het feest compleet door Carl Schoor op een nul te trakteren. Bandsma is dit seizoen goed bezig en liet dat ook deze middag weer zien. Met twee vrijpionnen voorsprong kon hij de laatste wedstrijd deze middag in zijn voordeel afronden. Ondanks de decembermaand was het buiten nog licht op het moment dat de einduitslag van 6,5 – 1,5 op het wedstrijdformulier ondertekend werd (iets wat gekscherend ‘als doel’ aan het begin van de teamwedstrijd werd ingefluisterd in het oor van Bandsma: dus bij deze, missie geslaagd Arend!). Kort maar krachtig middagje zullen we maar denken!
Op de helft van deze competitie staat ZSC nu derde met vijf wedstrijdpunten. De afstand tot beide koplopers bedraagt twee punten. De afstand tot de huidige hekkensluiter De Zwarte Dame bedraagt eveneens twee punten. Middelburg en Scheldeschaker hijgen in de nek met één wedstrijdpunt achterstand. We blijven het zeggen: alles blijft mogelijk.
We denken er trouwens hard over na om volgend seizoen (mochten we dan weer in de hoofdklasse spelen) een verzoek in te dienen bij de competitieleider om elke ronde tegen de koploper te mogen spelen. De twee overwinningen van dit seizoen werden immers behaald op de lijstaanvoerder van dat moment. Saillant detail: laat de volgende ronde nu net tegen Het Witte Paard 4 zijn, de huidige koploper…