Ondanks dat Scheldeschaak versterkt opkwam ten opzichte van haar eerdere wedstrijden kon ZSC toch gemiddeld op een ratingoverwicht van 75 punten rekenen, met op vijf borden een ratingoverwicht (variërend van 80 tot 242), waarbij de drie borden met een tekort aan rating dit verschil zich bewoog tussen 9 en 59. Overigens verdienen de sympathieke zuidenaren zeker hun plaats op het scorebord, maar het liefst toch tegen con-collega-teams.
Daar waar de schaakzolder in Scherpenisse alle seizoenen Zie Scherpe Combinatie gunstig gezind was, daar was nu als donderslag bij heldere hemel de ommekeer. Eigenlijk een beetje zoals het weer: bij aankomst van de gasten van het andere combinatieteam Scheldeschaak scheen er nog een flauw zonnetje en was er nog amper een wolkje aan de lucht. De lage temperatuur op de schaakzolder bij aankomst was echter al een goede graadmeter voor wat komen ging. Na vier uur strijd droop niet het uitspelende, maar het thuisspelende, combinatieteam letterlijk af met onderkoelde gevoelens in bakken uit de lucht komende regen. Wat de lage temperatuur bij aankomst betrof, bood de tijdelijke DE diepvrieskoffie dan ook de nodige verwarming en verwarring, want het is met deze koffie net als met de kasseien in de wielersport: je houdt ervan of je haat het.
En nu het wedstrijdverloop in deze vierde (tussen)ronde, welke ongeveer als volgt verliep. Traditiegetrouw kwam Olaf van der Sloot iets te laat, maar eigenlijk viel het dit keer wel mee, dus dat moest al een teken aan de wand zijn. Een ander teken aan de wand was dat van der Sloot eens niet als één van de eersten klaar was met de daarbij passende remise. De eerste partij werd wel in het voordeel van ZSC beslist. Op het zevende bord wist Bart Hertog de koning van Ariaan Oosters de hele partij op de tocht te houden. Uiteindelijk betaalde dat zich uit doordat de dame, toren en loper van Hertog de witte koning en de daarom heen verdedigende stukken in de tang nam, wat altijd zou leiden tot mat dan wel materiaalverlies voor de goedlachse Oosters.
Heel snel daarna kwam Scheldeschaak op gelijke hoogte via een overwinning door Johan de Meester op Martin Krijger op het vijfde bord. De Meester kende de opening niet, maar slaagde er toch in een sterke aanval op te zetten. Krijger kwam flink in de verdrukking maar had wel een open h-lijn. De Meester rokeerde kort, waarna Krijger een offer overwoog om de h-lijn, waar zijn toren nog op stond, helemaal open te breken. Aangezien Krijger wel zocht en zocht, maar de juiste voorzetting niet kon vinden, besloot hij het niet te doen. In de debriefing later op de avond vond WFH de juiste voortzetting wel. Het offer had een voordeel van 2,5 voor Krijger kunnen opleveren, maar ja het is een wereld van verschil tussen hadden en hebben... Er kwam een eindspel op het bord met allebei een toren en zeven pionnen, waarbij de pionnen van Krijger raar verdeeld stonden. Krijger verloor, omdat de Meester geheel logisch kon spelen. Dat WFH tussen siliconen neus en lippen zelfs nog voor Krijger een winstweg aangaf in het pionneneindspel, was misschien wel tekenend voor deze dag. Maar goed, het zij Krijger vergeven, want 20 zetten diep kunnen rekenen is meer voor de mensen die vandaag (tussenronde) geen competitie hoefden te spelen, omdat die normaliter in de KNSB competitie spelen.
Rick van de Breevaart speelde remise op het vierde bord tegen teamcaptain Gerard de Winter. Toch was dit geen gebalanceerde partij, waar remise tijdens de partij het meest voor de hand lag. Uit goede bron vernomen dat van de Breevaart een dame tegen twee stukken niet kon converteren en derhalve maar remise voorstelde.
Sjaak Spiegels zat op tweede bord tegenover Kees Freeke. In een stelling met een pion meer, maar eveneens in flinke tijdnood kreeg een remiseaanbod, wat hij na overleg met teamcaptain Martin Krijger aannam.
Sebastiaan Koedoot kon op het zesde bord (met het meeste ratingoverwicht) tegen Peter de Putter met de witte stukken geen potten breken. In een redelijk dichtgeschoven stelling besloot hij (misschien geïnspireerd door het spel van tegenstander Peter van de Breevaart de avond daarvoor in de interne competitie (http://www.svdez.nl/nieuws/gedurfd-spel.html )) een stuk te offeren om de boel open te breken. Het zag er allemaal aardig uit, maar De Putter verdedigde secuur. Er was nog een mogelijkheid voor Koedoot om dat stuk terug te winnen, omdat zowel het zwarte paard op f6 als de zwarte loper op c6 ongedekt stonden. In plaats van zijn dame naar a6 te spelen en hiermee het stuk terug te winnen (en twee pionnen voor te komen, maar vermoedelijk wel eeuwig schaak zou kunnen krijgen daarna), speelde Koedoot a tempo (“Denk en Zet”) zijn dame naar e6 in de overtuiging om nog steeds dat stuk terug te winnen. De Putter had echter nog g5, waarmee er stukken werden afgeruild in plaats van terug gewonnen, waarna gelijk de muziek uit de stelling was. Wederom een gevalletje van ‘hadden en hebben’. Omdat Koedoot de dames niet wilde afruilen liet hij zijn koning moederziel alleen staan, wat een kolfje naar de hand was voor de Putter. De bezoekers op voorsprong.
Deze voorsprong wist Scheldeschaak uit te breiden naar 2-4. De partij op het eerste bord bij Van der Sloot tegen Albert Jan Breukelman duurde nog voort en dat was een slecht teken. De beoogde remise zou er ook nooit komen. De 1900+ gerate Breukelman die zijn eerste partij voor Scheldeschaak speelde bewees het spelletje nog niet verleerd te zijn en wist onze rating-eerste zijn eerste nederlaag toe te brengen dit seizoen. Hopelijk speelt de volgende keer ons andere ratingkanon Hans Aangeenbrug ook weer mee.
De vertrouwde vervanger voor van Aangeenbrug scoorde twee-op-een-rij door op het achtste bord, na een rustig en geduldig opgezette partij, de druk continu op de stelling te houden en zodoende de hoop voor ZSC op een gelijkspel hoog te houden. We hebben het natuurlijk over Joost van Eenennaam die de jeugdspeler Henry Flikweert tegenover zich trof. Met een achterstand van 3-4 was een gelijkspel nog haalbaar. Zeker wanneer je de stelling in ogenschouw nam die Arend Bandsma op het derde bord had weten te bereiken tegen Jan Damen. In tijdnood liet Bandsma echter zettenherhaling toe, waardoor remise en wederom een minimaal verlies het gevolg was.
Na de vorige ronde weer hoop gekoesterd te hebben op een mogelijk kampioenschap kunnen we helaas, net als na het verlies in de eerste ronde (met uiteraard dezelfde cijfers) weer schrijven dat deze aspiraties de koelkast in kunnen, waarmee de cirkel met de reeds genoemde lage aanvangstemperatuur op de schaakzolder weer rond is. Na deze eerste overwinning van Scheldeschaak is ze nog steeds hekkensluiter, maar Zie Scherpe Combinatie staat inmiddels ook weer op de tocht. Het blijft een rollercoaster deze hoofdklasse.