Sjaak Spiegels opende tegen Martin Krijger met de voor hem niet gebruikelijke Engelse opening. In een gesloten stelling gaven beiden elkaar geen duimbreed toe waarbij zij tot de 16e zet twee professionele partijen, uit 2007 en 2012, volgden. Spiegels week als eerste af, twee zetten later kwamen beiden remise overeen.
In de partij tussen Peter de Vrieze en Marnix den Boer werden al snel ( door Marnix ) de dames en een pion afgeruild. Peter kon niet meer rokeren en kreeg veel druk op F2 wat met veel moeite opgelost werd door Peter door nog een paard tegen een loper te ruilen, en vervolgens nog van ieder een toren en een loper van het bord. Daarna was het voorzichtig schuiven waarna Marnix een gevaarlijke vrij pion op a5 kreeg en Peter kon met een schaakje het paard tegen de loper ruilen en de 3 pionnen op de koningsvleugel met de koning gaan slaan met een vrijpion op H5. Peter bood remise aan wat Marnix snel accepteerde want beide dachten dat de tegenstander gewonnen stond
Kees Bimmel verloor door onoplettendheid in de openingsfase een centrumpion tegen Adrie de Jonge. Bimmel kon gedurende lange tijd verhinderen dat de Jonge kort kon rokeren maar kon daar geen definitief voordeel uit halen. Hierna ontstond een gelijk opgaande strijd. Langzamerhand kwam Bimmel in tijdnood en werden zijn zetten onnauwkeuriger. De Jonge maakte daarvan dankbaar gebruik en won de kwaliteit (een toren tegen een loper). In een eindspel is dit meestal dodelijk zo ook hier. De Jonge speelde de partij verder geroutineerd naar winst.
De partij tussen Jac Weeland en Frans Nijman werd gekenmerkt door de loperdiagonalen en de pionnen. Op een gegeven moment had wit 6 pionnen in één linie op de 4e rij. De partij werd remise met als beslissende zet van zwart paard Pxe5. hiermee werd de angel uit de witte aanval gehaald.
Frans Jansen opende met het koningsgambiet wat Teun Brouwer niet aannam, waardoor deze een ontwikkelingsachterstand opliep. Jansen dook er fel op waardoor Brouwer steeds minder speelruimte overhield. In een verstikkende omhelzing werd zwart gedwongen zijn dame te geven voor een toren en een loper om mat te voorkomen. Het eindspel, wat theoretisch toch best lastig is, werd simpel door Jansen gewonnen.
Als gebruikelijk beantwoordde John van Dalsen de opening op zijn geheel eigen wijze waardoor een zeer gesloten stelling ontstond. Elke bedreiging van beide kanten kon gemakkelijk geneutraliseerd worden waarop beiden al snel tot remise besloten. Ook bij de later analyse werd geen verbetering meer gevonden.
Hans Aangeenbrug won in de Modern Defence een pion van Fokko Baakman. Op zich hoef je daarmee niet te verliezen, maar een familieschaak in het eindspel bracht de beslissing. Baakman verloor zijn dame en gaf op.
Piet de Vreede maakte al snel een fout wat hem een centrumpion kostte. De volgende slagwisseling kostte hem nóg een pion terwijl ook zijn koning op de tocht kwam te staan. Het enige wat De Vreede nog kon doen was zoveel mogelijk afruilen om de aanval van Henny de Jonge te stoppen. Wonderlijk was het dat zijn in het centrum gebleven koning uiteindelijk heel goed stond en de opgelopen achterstand ongedaan kon maken. Remise was het uiteindelijke resultaat.
Al vrij snel in de partij zag Erik de Vrieze over het hoofd dat zijn paard ongedekt stond. Pang Yuen maakte er dankbaar gebruik van en speelde de partij vervolgens professioneel naar winst.
René van Rikxoort opende sterk maar verloor een loper na een foute afruil. Toen Eric Bouman ook nog de dame van Van Rikxoort bemachtigde gaf deze op.