Schrijver dezes (bij sommige clubs heet diegene “Yours Truly”) , Martin was als eerste klaar. Met zwart kwam ik iets beter uit de opening, maar niet genoeg voor duurzaam voordeel. In het eindspel stelde ik remise voor vanwege mijn dreigende tijdnood.
Ik ben toen eens naar de ander borden gaan kijken, en daar werd ik niet vrolijk van. Sjaak, Rick en Ibrahim stonden niet best, de anderen gelijk of iets beter. Na nog een uurtje druppelden de uitslagen binnen:
Sjaak vocht met de moed der wanhoop tegen een sterkere zwarte stelling, mar moest uiteindelijk het hoofd buigen vanwege twee sterke vrijpionnen.
Rick verloor na dameruil in een open stelling twee pionnen en gaf op.
Bart kan veel beter spelen dan hij zelf denkt. Hij bestreed de Draakachtige opzet van zwart met fluwelen handschoenen en behandelde de steeds opener stelling bijna perfekt. Hij won dus overtuigend en verkleinde de achterstand tot 2,5-1,5.
Hans kwam met zwart wat minder uit de opening maar door een paar onnauwkeurige zetten van wit vocht hij zich terug naar een betere stelling. Hij stond zelf een stuk voor bij het ingaan van het eindspel. Enige probleem was zijn tijdnood. Wit had wel een dreiging op de open f-lijn, er stonden een dame en een toren op, maar de velden f8, f7 en f6 hield Hans gedekt. Hij dacht de laatste tijdnoodzetten te doen met wat onschuldige zetten, maar overzag heel even de dekking van een belangrijk veld. Ik ken het verschrikkelijke gevoel dat je op zo een moment gewaar wordt. Schaken is af en toe een rotspel!
Hierna verloor ook Ibrahim. Hij maakte in de opening een klein foutje waardoor zijn stelling nogal vast kwam te staan, en hij een paard niet meer kon spelen. Ibrahim verzette zich heftig en bezorgde zijn tegenstander beslist geen makkelijke middag, maar uiteindelijk was het niet te houden. Met een loper minder en een machtige vrijpion tegen gaf hij op. Stand 4,5-1,5 voor Souburg, verloren!
Arend had zich voorgenomen met wit in de Franse opening op de tweede zet geen d2-d4 te spelen, en zijn voorbereiding daarop afgestemd. Een heel goed streven! Mar wat doe je als je ziet dat je hand toch gewoon 2. D2-d4 doet… In verbazing toekijken, je realiseren dat je voorbereiding voor niet was, te tegenstander toch een beetje verbaasd aankijken, en dan toch maar de moed en energie bijeen schrapen om er tegenaan te gaan. Arend liet zien dat hij uit het goede schaakhout gesneden is; hij maakte er een meestal saaie doorschuifvariant van en won door met hard werken kleintje voordeeltjes goed te benutten. In het eindspel had hij een veel sterkere loper dan het vijandige paard, en een pion meer. Kwestie van techniek, dat kun je aan Arend wel overlaten!
Olaf had van te voren te kennen gegeven graag tegen Max Toetenel te willen spelen. Hij kent zijn spel goed en had een plan gemaakt. Max speelt in het damegambiet altijd Pc6. Olaf nu speelde a3, waarop Pc6 niet past. Max deede het toch en Olaf drukte zwart kansloos weg. Hij kreeg steed meer ruimte en won een kwaliteit. Wel moest hij oppassen voor een lastige vrijpion die zelfs tot a3 kwam. Maar de loper van zwart was machteloos en de zwarte vrijpion ging verloren. Zonder risico te nemen schoof Olaf de stelling naar winst. Een prachtige partij!
Verloren dus met 4.5-3,5. Jammer, was niet nodig geweest. Nu eerst maar lekker de feestdagen vieren en daarna weer verder kijken. Op 3 januari komt Landau 2 op bezoek, waarin veel sterke jeugdspelers meedoen. We hebben dan een thuiswedstrijd in Zierikzee.