Na de dikke nederlaag in de eerste ronde tegen Het Witte Paard moesten de heren van het combi-team Zie Scherpe Combinatie aan de bak tegen Middelburg. Met het afzakken van de landelijke competitie naar de Zeeuwse onderbond hebben de schakers van Middelburg ook enkele sterkere schakers zien vertrekken, waardoor ze van de zes teams in de hoofdklasse op papier de laagste gemiddelde rating hebben. Maar dat papier niet altijd iets zegt is al vaker bewezen, dus begon ook deze wedstrijd met de beruchte brilstand, waarbij de enige (bijna 100%) zekerheid was dat aan het einde van de middag er acht punten verdeeld zouden zijn. In ieder geval waren de mannen van ZSC gebrand op eerherstel na het Sasse debacle. Aan het weer zou het in ieder geval niet liggen op deze eerste november-dag. Op de heenweg naar de schaakzolder in Scherpenisse werden er meerdere cabrio’s met open kap gespot: als dat geen zonnig voorteken was!
Bart Hertog kon het eerste van het weer buiten gaan genieten, doordat zijn tegenstander Ronald Lauer in een min of meer gelijk eindspel een (très) petit combinaison over het hoofd zag. Misschien een ode aan het pas gehouden Halloween: trick (door Hertog) or treat (door Lauer), maar in ieder geval verdween er zonder compensatie een zwart stuk in de doos naast het achtste bord . Tsja, er moest ooit één de eerste zijn die zo een cadeau aan Hertog zou geven: naar eigen zeggen had Hertog tot deze middag nog nooit een tegenstander gehad die voor Sinterklaas speelt. To give is better than to receive, maar een 1-0 voorsprong oogt toch beter dan een 0-1 achterstand.
Kort daarna hield Sebastiaan Koedoot het resultaat van de inbreng van Denk en Zet op 100% door op het vierde bord met de witte stukken in het late middenspel een dame-ruil te forceren, waarna er geforceerd twee pionnen gewonnen werden in verband met de dreiging van mat achter de paaltjes. In een stelling met tegengestelde rokades leek kort daarvoor zijn tegenstander Joost Kerssemakers goede kaarten te hebben doordat hij de b en c lijnen helemaal kon openen en de witte monarch naar a1 kon dwingen. Mede dankzij de ‘bescherming’ van de pion op a2 konden de zwarte dame en toren de koning geen kwaad meer doen, waarna Koedoot via enkele krachtzetten de partij naar zich toe trok.
De zon had de Scherpenissenaarse delegatie in Zie Scherpe Combinatie energie gegeven, want ongeveer op hetzelfde moment haalde Rick van de Breevaart op het vijfde bord de winst binnen tegen Alex Jonkheer. Voor een toeschouwer die tijdens de partij een vluchtige blik wierp op het bord wellicht een verrassing, maar niet voor van de Breevaart zelf die na een opmerking van een teamgenoot dat zijn stelling bedenkelijk oogde de geruststellende woorden sprak: “het komt goed”. De stelling rond de zwarte koning was namelijk opengereten alsmede leken de witte stukken gevaarlijk richting diezelfde koning te kijken, waarbij de witte dame ook nog eens kwetsbaar leek. De toeschouwer met de vluchtige blik was trouwens in goed gezelschap van mede-organisator van deze partij: Jonkheer sprake zelf na de partij ook uit dat hij toch wel goed dacht te staan. Ach ja, schaken, you win some, you lose some…
Dat ging deze keer niet op voor de spelers op het eerste bord, of het moet gaan over de gebruikte tijd. Hans Aangeenbrug en Johan de Wolf leken namelijk in eerste instantie een wedstrijdje te gaan doen wie het langste kon nadenken over een zet. Terwijl bij de overige partijen de linkerkolom van twintig zetten zo een beetje was volgeschreven, kwamen de kopmannen nog maar tot een zet of zes. Kort daarna ging Aangeenbrug in de fout en verdween er een zwarte centrumpion van het bord. Tja, dacht Hans, als dat zo doorgaat verlies ik zeker! Dan mar alles of niets! Hij zette een koningsaanval op en bereikte zowaar remise! Met de stand van 3,5 – 0,5 in het voordeel van ZSC leek gezien de iets betere stelling van Olaf van der Sloot een gelijkspel sowieso het minimale. Bij de overige partijen zou dan een remise volstaan voor de volle winst.
Dit halve punt kwam niet van teamcaptain Martin Krijger. Op bord 7 kwam hij beter uit de opening door een wat vreemde dameuitval van tegenstander Henrik Geertse, al op de achtste zet. Direct daarna dacht Martin een pion te kunnen winnen maar Henrik had een mooie tegenzet waardoor de balans weer hersteld werd. In het verdere verloop miste Martin een paar betere voortzettingen en kwam Henrik met een aanval over de a-lijn. Martin had het remise kunnen houden maar overzag een penning op zijn dame en koning door de witte loper, die daarmee zijn enige daad van de partij stelde. Au!
Bij de drie resterende partijen waren de laatste minuten voor de eerste tijdcontrole aangebroken. Omdat al deze partijen nog in het middenspel zaten met de nodige zware stukken op het bord is het als toeschouwer (en speler) extra billen knijpen of de iets betere stelling dat ook nog is na het voltooien van de veertig zetten.
Op het derde bord speelde Sjaak Spiegels met zwart tegen Marcel Nellen. In de opening beoordeelde hij het witte schijnoffer verkeerd en verloor een pion. Ook maakte hij het zichzelf moeilijk door zijn loper van de lange diagonaal te halen. De zwarte koningsstelling kwam hierdoor onder druk te staan. Omdat Nellen niet tot stukkenruil over wilde gaan wisselende de kansen steeds. Toen wit besloot de pionnen voor zijn koning naar voren te sturen, kwam de zwarte dame een beetje in het nauw. Maar zodra de witte aanval stokte, drong de zwarte dame de verzwakte witte koningsstelling binnen. De koning moest vluchten maar hierdoor kwam de witte dame in een dubbele penning en kon zwart opgeven. Met deze winst bracht Sjaak het winnende punt voor ZSC binnen.
Teamwinst binnen! Dat schaakt toch wat makkelijker. Op het tweede bord waren Olaf van der Sloot en Maarten Westerweele in het eindspel beland. Van der Sloot had een pion buit gemaakt en in een pionneneindspel met pionnen op beide vleugels is dat nog niet altijd even makkelijk om te converteren. Soms wordt de partij op één tempo beslist en daarom was het in dit geval zeker goed dat de kersverse Denk en Zetter de witte stukken had en daardoor altijd een zet voor lag. De pionnenwedloop eindigde in een witte dame op a8 en een zwarte pion op e2. Verder zou de pion op e2 ook niet komen: veel schaakjes en een dichterbij komende koning zorgen ervoor dat (waarschijnlijk)voor de eerste keer in de geschiedenis van het combi-team de Denk en Zetters een 100% score afleverden.
Last, maar zeker niet least was de partij op het zesde bord tussen Arend Bandsma met wit en Dick Wolters. Bandsma speelde eens een andere opening, maar haalde twee varianten door elkaar, waardoor er al vrij snel een witte centrumpion afging. Na de eerste tijdnoodfase stond er een bizarre stelling op het bord, welke vast op de site van Middelburg nog wel geanalyseerd wordt. De witte koning stond op f4, omringd door dames, torens, paard en loper. Wolters dreigde (via een torenzet van e5) een aftrekschaak (met dame op d6) te geven en dan dankzij de toren materiaal te winnen. Bandsma speelde zijn (door zijn toren op c1 gedekte) loper naar c7, waardoor zwart nog wel een aftrekschaak kon geven met zijn toren, maar dat dan moest doen via een dubbelschaak op e4 of f5 (om dameverlies te voorkomen). De dubbelschaak gebeurde ook, waarna de witte koning de toren niet mocht nemen op straffe van dameschaak en verlies van de dame op h3 (penning). Een stelling welke figuurlijk voor hoofdbrekers zorgde (letterlijk vielen er overigens ook deze middag een aantal “slachtoffers” van de lage balken op de zolder te noteren), maar waarin Wolters telkens de juiste beslissing nam en uiteindelijk Middelburg een extra bordpunt bezorgde.
Gelukkig voor Zie Scherpe Combinatie kwam het ratingverschil op papier dit keer wel tot uiting in de einduitslag, hoewel zoals zo vaak het kwartje ook anders had kunnen vallen in sommige partijen. Uiteindelijk zijn van de acht bordpunten er 5,5 naar Zie Scherpe Combinatie en 2,5 naar Middelburg gegaan, wat volgens de scoretabel ook ongeveer verwacht mag worden bij een ratingverschil van 100. De volgende wedstrijd wordt gespeeld tegen De Zwarte Dame uit Kruiningen. Qua gemiddelde rating een ongeveer gelijkwaardig team, maar ook hier wordt weer begonnen met acht borden in de beginopstelling, waarvoor het geijkte sportcliché dat alles mogelijk is weer eens aangehaald kan worden. Als dat geen bewijs is dat schaken echt een sport is! ZSC 1786 Middelburg 1693 5,5 - 2,5 Hans Aangeenbrug 1918 - Johan de Wolf 2047 rem Olaf van der Sloot 1933 - Maarten Westerweele 1788 1-0 Sjaak Spiegels 1783 - Marcel Nellen 1664 1-0 Sebastiaan Koedoot 1762 - Joost Kerssemakers 1664 1-0 Rick van de Breevaart 1747 - Alex Jonkheer 1491 1-0 Arend Bandsma 1736 - Dick Wolters 1641 0-1 Martin Krijger 1748 - Henrik Geertse 1502 0-2 Bart Hertog 1662 - Ronald Lauer 1750 1-0 ZSC 1786 Middelburg 1693 5,5 - 2,5 Hans Aangeenbrug 1918 - Johan de Wolf 2047 rem Olaf van der Sloot 1933 - Maarten Westerweele 1788 1-0 Sjaak Spiegels 1783 - Marcel Nellen 1664 1-0 Sebastiaan Koedoot 1762 - Joost Kerssemakers 1664 1-0 Rick van de Breevaart 1747 - Alex Jonkheer 1491 1-0 Arend Bandsma 1736 - Dick Wolters 1641 0-1 Martin Krijger 1748 - Henrik Geertse 1502 0-2 Bart Hertog 1662 - Ronald Lauer 1750 1-0