De verslagen van de Denk en Zet spelers zijn van Sebastiaan Koedoot, de Zierikzee kant is belicht door Martin Krijger.

De eerste partij die was afgelopen bedroeg ruim vijftig zetten. Toch was het op dat moment (in de decembermaand) buiten nog volop daglicht. Het moge dan ook duidelijk zijn dat er hier minimaal één jeugdspeler aan het werk was geweest, omdat deze vijftig zetten binnen 2 uur voltooid waren. In deze partij op het zevende bord tussen de 'senior' van ZSC Theo Blonet en de jongste speler van Landau 2 werd remise overeengekomen in een dead-draw eindspel. Blonet dacht met voordeel uit de opening te zijn gekomen. Het zwarte paard op e6 stond namelijk gepend en de ZSC-er probeerde dit uit te buiten door deze meerdere malen onder vuur te nemen, maar het jonge Landau-talent pareerde soepel alle dreigingen, waarna remise een terechte uitslag is in de strijd tussen deze ver uiteenliggende generaties.
(0,5 - 0,5)

Op het tweede bord was het ratingverschil tussen Sebastiaan Koedoot en zijn tegenstander 150 Elo-punten. Een toevallige passant zou na tien zetten zeker gedacht hebben dat dit Elo-overschot toebehoorde aan de ZSC-er, welke op dat moment materiaal voor stond. In een onregelmatige opening had Koedoot zijn paard en dame op avontuur gestuurd in de vijandelijke stelling. De speler van Landau dacht 'slechts' een kwaliteit te verliezen, maar dit werd een volle toren in ruil voor een pion aangezien de zwarte dame als bonus nog een ongedekt wit paard uit zijn stal op b1 kon verwijderen. Maar waarom 'makkelijk' winnen als je het jezelf ook nog lastig kunt maken. In plaats van dat Koedoot zijn dame uit het wespennest terugtrok hielp hij zijn tegenstander weer in het zadel door een nutteloos paardmanoeuvre in te zetten. In plaats van de beoogde damewissel werden er twee tempi verloren en stonden de dame en het paard geïsoleerd van de overige zwarte troepen. In een poging om deze stukken weer mee te laten doen offerde Koedoot een loper voor twee pionnen, waardoor het materiële verschil nog steeds een kwaliteit in het voordeel van de ZSC-er was. Door daarna gelijk torens te willen wisselen vervloog het (toch nog steeds aanwezige) zwarte voordeel, omdat wit sowieso minimaal remise kon maken door zetherhaling af te dwingen. In de diepe berekeningen om dit (eeuwig schaak) te voorkomen dacht Koedoot een tempo te winnen en overzag (met een 'sorry' van zijn sympathieke tegenstander) een simpele mat in twee. Nadere (bord- en computer)analyse wezen uit dat de juiste voortzetting remise zou opleveren, maar achteraf is alles logisch. Net zoals het (voor een toevallige passant) logisch is dat op het uitslagenformulier een 1-0 prijkt in het voordeel van degene met het 150 Elo-puntensurplus.
(0,5 - 1,5)

Hans Aangeenbrug had op Arjo Arendse gerekend, en had zich voorgenomen niet direct als een bok op een haverkist de zwarte stelling te bestormen. Maar Janco Dees zat tegenover hem, evenals Hans een fervent speler van De Pirc. Nou, dacht Hans, ik maak van de nood een deugd en speel de variant die ik met zwart altijd het lastigs vind. Hij speelde de Lg5 variant, maar was even te gretig toen hij dacht beter te staan. Hij liet de thematische opmars e7-e5 toe en zag zijn eigen voordeel langzaam ombuigen tot een nadeel. In het eindspel ging het ook niet zo goed en Hans kon opgeven.

(0,5-2,5)

Bart Hertog probeerde op het zesde bord met de zwarte stukken (in positieve zin) buiten de remisehaven te blijven, maar de 50 ratingpunten meer kon hij niet in zijn voordeel omzetten. In een Spaanse partij met d3, werd de remisemarge nooit overschreden en lijkt ook hier remise de terechte uitslag.
(1 - 3)



Martin Krijger kwam in een Najdorf met wit geleidelijk aan wat beter te staan. Hij had lang gerokeerd, zijn tegenstander liet zijn koning in het midden. Nadat zwart zich genoodzaakt zag na eerst e7-e6 gedaan te hebben, later ook nog e6-e5 te doen kwam de witte aanval op gang via de d-lijn en een oprukkende g-pion. Na de g-pion en de zwarte lopers geruild te hebben miste Martin een voordeel van +2, wat de computer later wel zag. Ook nu kwam hij beter te staan met een hulpeloze zwarte loper op f8, ingesloten door zijn eigen pionnen op zwart. Zwart kon alleen nog een uitval doen met zijn dame via de witte velden. Martin dacht met een ijzersterke d-lijn dat het zo´n vaart niet zou lopen maar dat deed het wel. Wit kwam beter te staan en Martin had geluk dat hij remise door eeuwig schaak kon afdwingen. Bij latere analyse zag Het Monster (computer dus) dat Martin met enkele geniale zetten op het eind toch had kunnen winnen…

(1,5 – 3,5)

Ben Snethorst was de invaller-van-het-laatste-moment, en mocht tegen de jeugdige Lydia Dubbeldam, lid van een roemruchte schaakfamilie. Enthousiast als hij is trok Ben ten aanval zodra de stelling het toeliet, maar bewaarde gelukkig wel enige reserve om geen overhaaste fouten te maken. Ik heb niet veel van de partij gezien, maar Ben kon met recht trots zijn op zijn winst in de eerste partij voor team 1 sedert 1994. Ja, 1994, toen speelde Ben mee in het Zierikzee-team dat toen een jaartje kNSB speelde.

(2,5 - 3,5)

Degene die zijn 50 ratingpunten voordeel (eindelijk!) wel kon uitbuiten was Rick van de Breevaart. Op het vierde bord toonde hij aan dat de volhouder wint en wist hij de negatieve spiraal van dit seizoen tot nu toe te doorbreken. Hier had hij wel een klein beetje hulp nodig van zijn tegenstand(st)er, welke na 3,5 uur spelen in het eindspel een pion dacht te winnen, maar hierbij had gemist dat via een tussenschaakje haar paard van het bord ging.
(3,5 - 3,5)

Arend Bandsma spelde met wit zijn vertrouwde Alapin en manoeuvreerde behoedzaam door naar een klein voordeel. Met het ingaan van het eindspel was de stand gelijk maar stond Arend eigenlijk iets beter. Toen zag hij dat hem nog een kwartier bedenktijd restte, en zette op gevoel. En dat was nu een keer niet goed, het kostte hem een pion en later nog een. Gezien de stand van de match speelde Arend door, temeer daar zijn tegenstander wel eens een foutje zou kunnen maken. Na een uur was de stelling echter echt hopeloos en gaf Arend op.

(3,5 - 4,5)

Jammer, een verlies dat niet nodig was, ondanks dat Dig en Kedem er niet bij waren. We zijn nog niet direct in degradatiegevaar, maar erg hoog staan we niet. Volgende match op 4 januari, in Zierikzee tegen SVWZV, uit Oostburg. Moeten we kunnen hebben, zeker als we op volle sterkte zijn!!!

Dees 1908                       -Aangeenbrug 1912                     1-0

Moens 1970                     -Koedoot 1823                           1-0

De Putter 1810                 -Bandsma 1723                          1-0

Jansen 1776                     -Van de Breevaart 1815              0-1

Dhuyvetter 1669               -Krijger 1709                              rem

Van der Wouw 1621         -Hertog 1679                              rem

Hermatyar 982                  -Blonet 1664                               rem

Dubbeldam 1472               -Snethorst ----                            1-0