Daar kwam voor Aangeenbrug wel enig geluk bij om de hoek kijken. In een mooie scherpe partij kwam zijn met zwart spelende tegenstander Bas van de Graaf goed te staan na een gewaagd stukoffer van Aangeenbrug, maar zag de goede winstgang verderop niet. Aangeenbrug zweette peentjes maar kwam met de schrik vrij. Van de Graaf gaf in het eindspel op, maar meldde nog wel dat hij veel plezier beleefd had aan de partij.
Kedem Gutkind beantwoordde de Versnelde Draak van Sjaak Spiegels op ongewone wijze. Spiegels wist er niet goed raad mee en kwam met een slechtere stelling te zitten, die uiteindelijk tot verlies leidde.
Jac Weeland dacht drie minuten na hoe hij de openingszetten 1.e4 en 2.Pf3 van Kees bimmel zou beantwoorden. Uiteindelijk werd het een een voor Bimmel onbekende variant, waarin Weeland een stuk offerde. De vesting van Bimmel kwam onder zware druk, en ten slotte kon hij zijn koningsstelling niet meer houden wat Weeland zijn vierde achtereenvolgende zege opleverde.
Ben Snethorst en Kees van de Nieuwendijk maakten er een leuk gevecht van. Snethorst veroorzaakte al snel een flinke verzwakking van de witte velden in de vijandelijke koningsstelling, maar verzuimde dat uit te buiten. Van den Nieuwendijk kreeg steeds meer initiatief door het centrum, en besliste de partij met een fraaie combinatie in zijn voordeel.
In een Spaanse partij dacht Martin Krijger een mooie stelling te krijgen door de met zwart spelende Adrie de Jonge een geïsoleerde dubbelpion te bezorgen. De Jonge echter profiteerde van de ruimte en zette de stelling van Krijger flink onder druk. Na afruil van veel zware stukken kreeg Krijger op zijn beurt weer wat spel, en zag De Jonge het verlies van een pion over het hoofd. Dit werd hem uiteindelijk fataal en kon Krijger opgelucht adem halen.
Het is een goed gebruik een schaakpartij op te geven als er geen winstkansen meer zijn, ook Wim van de Waarsenburg gaf op nadat hij een stuk dacht weg te geven aan Paul Greefhorst, maar had beter even door kunnen spelen. Greefhorst begon slecht aan zijn partij doordat hij na Lc4 en Pf5 van Van de Waarsenburg dacht de druk op f6 wel aan te kunnen. Toen daar echter ook nog eens Df3 bij kwam werd de stelling van Greefhorst erg penibel. Hij wist het gevaar te neutraliseren, maar wel ten koste van twee dubbelpionnen op de c en g-lijn en een gespeelde koning zodat rokeren niet meer mogelijk was. Greefhorst vocht zich echter goed terug en kreeg na een tijdje het initiatief terug en wist een pion te veroveren dan zij een penning. Wim dacht in de volgende zet zijn loper weg te geven en gaf op. Hij zag echter niet dat de penning was opgeheven en hij ten kost van een tweede pion de loper kon terugwinnen. Moraal: de partij opgeven is misschien een goed gebruik als je verloren staat, maar denk eerst eens rustig na wat de mogelijkheden nog zijn.
Frans Jansen had in een prachtige doorslaggevend aanval op de koningsvleugel van Peter de Vrieze en wist daarmee de winst naar zich toe te trekken.
Chris van Eldik gaf op nadat hij dacht een slechte zet te doen, maar net als bij een eerdere partij, is het toch beter door te spelen, verliezen kan altijd nog…