De eerste meevaller kwam op bord 2 waarbij Dig de Graaf zijn tegenstander, die 200 ratingpunten meer had, aftroefde. In een Konings-indier offerde De Graaf in het middenspel een paard op e4 en won die met rente terug. Door een pionnenopmars werden 2 witte stukken aangevallen waarbij de verkeerde werd verplaatst. De Graaf won daardoor met opnieuw een pionzet beslissend materiaal en kon op de 22e zet de felicitaties in ontvangst nemen.
Op het 5e bord had Martin Krijger na een Siciliaanse verdediging al vroeg een remise aanbod gekregen. Na overleg met de teamleider werd besloten door te spelen want zijn stelling was zeker niet de mindere vanwege het sterke loperpaar. Toch kon hij niet het juiste winstpad vinden waarna hij, mede gezien de positieve ontwikkelingen op de overige borden, zelf remise aanbood en dat werd geaccepteerd.
Hans Aangeenbrug mocht opnieuw de honneurs waarnemen op het 1e bord. Net zoals in de thuiswedstrijd bereikte hij remise tegen dezelfde tegenstander die 200 ratingpunten meer heeft. In het middenspel creëerde Aangeenbrug een sterke vrijpion op d6 maar kon door de ongelijke lopers de winst niet forceren waarna de vrede werd getekend.
Na deze plus-remise deelde Arend Bandsma een 2e tik uit aan de Middelburgers door te winnen op het 7e bord. Al vroeg in de partij kwam hij in een Siciliaanse verdediging beter te staan mede door een goede beheersing van de openingstheorie. Hij kreeg de aktievere stukken en kon de genadeklap toedienen nadat de Middelburger zijn paard in de penning liet staan met materiaalverlies tot gevolg. De Middelburger speelde nog even door maar moest het hoofd uiteindelijk buigen.
Door de afwezigheid van Bas van de Graaf mocht Rick van de Breevaart op het 4e bord plaatsnemen. Hij leek zich het kaas van het brood te laten eten nadat zijn tegenstander veel beter uit de opening kwam. Toch wist hij dit niet te verzilveren want Van de Breevaart kon terug in de partij komen en zich ontworstelen aan de witte aanvalsdruk. De kansen keerden zelfs nadat Van de Breevaart een vrijpion op d4 kreeg. In een beter, wellicht zelfs een gewonnen, toreneindspel bood hij remise aan wat dan ook door zijn tegenstander werd geaccepteerd. Met nog 3 partijen te gaan stond er een mooie 1.5-3.5 tussenstand op het scorebord dus dat betekende dat 1 winstpartij voldoende was voor de 2 matchpunten.
De beste kansen lagen op bord 8 bij Theo Blonet die in een Konings-indier beter was komen te staan met ook een behoorlijke voorsprong in tijd. Zijn tegenstander posteerde zijn witte stukken in de opening op onlogische velden waarna Blonet het initiatief kreeg en eerst 1 pion won en later nog een 2e won. Door de verhoogde druk ging nog meer materiaal verloren waardoor het beslissende punt kon worden genoteerd.
Kedem Gutkind won op het 3e bord een pion in een Spaanse partij maar kreeg daardoor wel veel druk te verduren via de open f-lijn en zwarte loper op c5. Na stukkenafruil in het middenspel kwam Gutkind een pion achter te staan met enorm veel druk op de koningsstelling. Hij vocht voor wat hij waard was maar dit mocht uiteindelijk niet baten.
Jan de Graaf toonde op het 6e bord goed spel en hield de stelling lange tijd in evenwicht. Door te veel tijd te gebruiken kwam echter de tijdsbeul om de hoek kijken waarna hij alsnog in de fout ging door een verkeerd stuk af te ruilen. Het was gelukkig niet meer erg voor de wedstrijd want die kwam hierdoor op 3.5-4.5 in het voordeel van ZSC.
Door deze knappe overwinning schuift ZSC door van de 3e naar de 2e plaats want de eerdere nummer 2 Het Witte Paard uit Sas van Gent verloor van Landau uit Axel. ZSC speelt op 6 april in de voorlaatste ronde tegen dit zelfde Landau, in de slotronde volgt nog het onderaan staande De Zwarte Dame.
Met dank aan Dig voor het verslag en natuurlijk voor zijn prachtige overwinning, al zo snel in de wesstrijd!
Middelburg 1 1846 ZSC 1 1723 3,5-4,5
Sven Stange 2162 Hans Aangeenbrug 1934 rem
Cor Jansen 2050 Dig de Graaf 1812 0-1
Matthijs Janssen 1925 Kedem Gutkind 1803 1-0
Henk Massink 1867 Rick van de Breevaart 1669 rem
Michael Wise 1756 Martin Krijger 1800 rem
Maarten Westerweele 1824 Jan de Graaf 1650 1-0
Wytse Hooch Antink 1576 Arend Bandsma 1678 0-1
Marcel Nellen 1606 Theo Blonet 1676 0-1