Vooral op de laagste borden werd snel en goed gescoord. Rick van de Breevaart overklaste zijn tegenstander op het 6e bord en overspeelde hem op de koningsvleugel met enorm materiaalwinst tot gevolg. Op het 8e bord bleek Arend Bandsma het principe beter te begrijpen van wat een goede en wat een slechte loper is. Hij wist hiervan te profiteren met torenwinst tot gevolg. En op het 7e bord werd tegelijkertijd de 3-0 op het scorebord gezet door Jan de Graaf die wederom sterk inviel. Hij leek in een versnelde Draak een aanval over zich heen te krijgen maar die stokte door onnodig tempoverlies van de Souburger. Na enkele mindere zetten van zijn tegenstander trok De Graaf het initiatief naar zich toe en maakte het karwei bekwaam af.

Deze tussenstand zorgde bij de rest voor wat opluchting maar alle zeilen moesten nog bijgezet worden. Zo stond Martin Krijger op het 5e bord in eerste instantie gedegen en probeerde de g-lijn open te gooien om een aanval te creëren op de witte koningsvleugel. Dit duurde echter te lang en hij verloor twee pionnen. Toen beide spelers na de 30^ste zet in flinke tijdnood kwamen offerde Martin een loper voor een veelbelovende mataanval, die echter net niet doorsloeg. Na de tijdcontrole gaf Martin op. Saillant detail: toen Martin de partij thuis nog eens bekeek, zag hij dat hij op de 36^ste zet schaak gaf, wat beiden niet merkten. Het schaakje werd pas twee zetten later opgeheven….

Hetzelfde resultaat moest Kedem Gutkind op zijn notatieformulier noteren op het 3e bord. Aangezien hij de laatste tijd goed scoort had teamcaptain Dig de Graaf hem op een hoger bord geposteerd. Aanvankelijk kreeg hij prima spel maar in het late middenspel kreeg zijn tegenstander meer grip op de stelling. Toen Gutkind ook nog een paardvork over het hoofd zag, kwam hij in beslissend nadeel waarna de Souburger het punt kunnen binnen halen.

Op het 2e bord behandelde Dig de Graaf de Svesnikov-variant van het Siciliaans nog al passief waardoor zijn tegenstander al snel goed kwam te staan. Door tempoverlies liet hij De Graaf toch in het spel komen en leek de partij ondanks een dubbelpion gelijk op te gaan. Bij afruil in het late middenspel werd De Graaf verlost van zijn dubbelpion maar moest alsnog een pion inleveren. Toch kon hij de stelling dicht houden waarna hij het remise-aanbod van de Souburger accepteerde.

Tegelijkertijd won Hans Aangeenbrug naast hem op het 1e bord in een stelling die aanvankelijk richting remise opging. Zijn tegenstander had het remise-aanbod van Aangeenbrug in een eerdere fase afgewezen gezien het scoreverloop van de wedstrijd. Nadat het witte paard aan de rand stond vastgenageld kon Aangeenbrug alsnog opstomen door het centrum en zijn vrijpion bracht uiteindelijk de beslissing.

Als laatste was Bas van de Graaf bezig om de score te vergroten op het 4e bord. In een mooie aanvalspartij werden allerlei dreigingen opgeworpen en bij het ingaan naar het eindspel moest zijn tegenstander volstaan met het torenpaar terwijl Van de Graaf de dame en loper nog op het bord had staan. Uiteindelijk kon hij naar mat laveren en de eindstand op 5.5-2.5 brengen.

Ondanks deze overwinning verkeert ZSC nog in de onderste regionen maar de verschillen zijn dusdanig klein in deze competitie dat ze zo maar in het "linker" rijtje kan komen te staan.