Spiegels staat bekend om zijn goede voorbereiding, wat Aangeenbrug ertoe bracht nu eens niet met de Pirc te openen, maar de Najdorf op het bord te brengen. Spiegels was zichtbaar verrast, en stelde zich voorzichtig op. Aangeenbrug kreeg initiatief, en na verloop van tijd de overhand in het centrum, wat hem uiteindelijk een pion opleverde, en Spiegels in een nadelige positie bracht.

Aan het tafeltje ernaast hadden Van de Graaf, met wit, en Gutkind een scherpe stelling op het bord gebracht. Gutkind had een pion minder, maar wel veel open aanvalslijnen. Onder groeiende tijdsdruk speelden beiden verder, en het leek erop dat Gutkind de witte stelling uiteen kon spelen. Van de Graaf wist zich echter met nauwkeurig spel te redden en behield zijn pion voorsprong. Beiden kwamen remise overeen, en gingen aan het andere bord kijken hoe het er daar voor stond. Aangeenbrug had nog steeds een pion meer, en hield de witte stelling stevig onder druk. Daarbij kwam dat Spiegels in flinke tijdnood kwam te zitten. Toen maakte Aangeenbrug een foutje, wat hem zijn pluspion kostte. Hij trok nog wel de trukendoos open om op prachtige wijze mat te kunnen geven met paard en toren, maar Spiegels zag in de laatste minuutjes die hij nog had werkelijk alles, en bereikte toch nog de veilige remisehaven. De beslissing over hat kampioenschap valt dus pas in de laatste twee rondes; Spiegels moet nog tegen waarschijnlijk Bimmel en Van de Graaf, Gutkind tegen Krijger en mogelijk Yuen.

Martin Krijger had een zware dobber aan Peter de Vrieze. Door een foutje van De Vrieze in het eindspel kon hij nog net de winst binnen slepen.

Pang Yuen haalde Jos de Kort bijna in op de ranglijst. Na een gelijkopgaande partij gaf De Kort plotseling een toren weg, en gaf even later op.