De eerste die een poging deed om te vlammen was de kachel. Met een buitentemperatuur van -7 graden deed de kachel haar uiterste best. Maar zelfs de hulp van de lichaamswarmte van 32 schakers (het eerste team van Souburg speelde tegen De Willige Dame) en een barman konden de kachel niet echt tot een hoog (prestatie)niveau bewegen: na een half uur was de binnentemperatuur 12,2 graden.

Hartverwarmend was het spel van Bart Hertog op het tweede bord ook niet. In het Londen-systeem werd hij met zwart volgens de boekjes in een d4-opening van het bord geschoven. Een uiterst leerrijke partij volgens eigen zeggen, helaas wel met een 0-score als betaald leergeld.

Zierikzee-speler Hans Aangeenbrug mocht aanschuiven aan de tafel waar zijn voormalige clubgenoten van Groothoofd, nu Willige Dames, speelden tegen het Souburgse elitekorps. Wel ook naast een deur die regelmatig open ging. Tegenstander Henrik Porte lanceerde een aanval met de g-pion op de koning van Hans, gecombineerd met de lange rok. Als gewoonlijk hield Hans het hoofd koel en zijn structuur overeind. Echter Hans miste een paar keer de beste voortzetting, waarvan zijn tegenstander optimaal profiteerde en aan de gekoelde Jupiler kon.

Ook de tweede Denk en Zetter kwam van een koude kermis thuis. Rick van de Breevaart speelde op het zesde bord met zwart een Spaanse variant, waarbij hij ten behoeve van zijn ontwikkeling eerst een kwaliteit gaf. De kwaliteit won hij later terug met een pion extra. Zijn tegenstander wist via een paardmanoeuvre een (schijnbaar) niet te stoppen vrijpion te creëren. Schijnbaar, want zoals zo vaak bleek achteraf bij analyse in de auto met de silliconen allesbehalve emotionele computer dat de vrijpion zich eigenlijk op zeer glad ijs had begeven. Via een tussenschaakje had zwart de pion alsnog kunnen stoppen, maar ja as is verbrande turf.

Sinds Bas van de Graaf het Tata-Steel in Wijk aan Zee op zijn naam bracht, in zijn vierkamp, is zijn vorm weer terug. En hoe! In een gloeiende aanval met de tactiek van de verschroeide aarde blies hij met groot machtvertoon de vijandelijke stelling overhoop. Een dubbelschaak op de vijandelijke monarch was de bekroning van een scherp doordachte aanval, die toch voortvloeide uit een “ tamme” opening als het Londen Systeem.

Ook Sebastiaan Koedoot kon uiteindelijk het hoofd niet koel houden op het vierde bord. Met zwart pareerde hij de Engelse aanval in de Siciliaan van zijn tegenstander. Hiervoor verbruikte Koedoot heel wat tijd, waardoor hij uiteindelijk in een overwegende (+3 waardering) stelling met een kwaliteit voorsprong nog zo een 17 zetten in 6 minuten moest doen. Tijdnood is altijd lastig, maar extra listig met de dames en toren(s) nog op het bord. Zijn tegenstander speelde het goed en ging stukkenruil goed uit de weg en wist de kwaliteit terug te winnen, waarna met nog enkele seconden op de klok tot remise werd besloten.

Kedem zijn eigen koele verslag:

Er kwam een Siciliaan op het bord waarin ik (met wit spelend) al vroeg een positionele fout maakte door h3 naar voren te schuiven voor een eventuele koningsaanval met g4 en f4. Hierdoor ontstond een gat op g3 waar mijn paard later veel last van zou krijgen. Toen de aanval op de koningsvleugel begon won wit een stuk tegen 2 pionnen. Ik dacht dat dit genoeg zou zijn om door te gaan met de aanval maar dit bleek ernstig tegen te vallen. De 2 centrumpionnen waren sterker dan het gewonnen paard. Al helemaal toen bleek dat één paard d2 niet kon verlaten en het andere ongedekt op g3 stond waardoor de dame van wit gebonden stond op e1. Wit gaf de kwaliteit terug en offerde een stuk, kreeg hier nog een mooie aanval voor. Deze aanval won helaas niet omdat het aanvallende paard gepend stond met een matdreiging in het vizier voor zwart. De stukken werden afgeruild en wit kwam in een toreneindspel met 3 pionnen minder. Hier werd opgegeven.

De enige Scherpenissenaar die het ijs kon breken was Johnny van de Berge. Op het achtste bord werd de witte Engelse opening door van de Berge omgetoverd in een Slavische verdediging, waarbij hij een zwarte pion op e3 kon posteren. Toen wit 'met behulp van' de c3 pion zijn eigen loper had ingesloten op a1 kon van de Berge eerst een stuk winnen en daarna promotie afdwingen en de enige winstpartij van Thoolse kant noteren.

Martin kwam weer eens tegenover JeePee. Voor de 4^e keer in twee jaar, maar nu met wit. Bibberend begon hij aan de Draak, en probeerde met liters thee de ijskoude blik van de man aan de overkant te negeren. Het werd een echte Draak, zoals het hoort. Lange tegen korte rok, alles op de vijandelijke koning. Martin offerde een loper, wat hem een betere stelling en later een paard opleverde. Hij offerde ook nog een kwaliteit, en kreeg het eindelijk warm. Maar JeePee bleek wel elke keer de beste voortzettin te vinden, en hield de vrijpion op de h-lijn erop. Toen dacht Martin een toren te winnen, maar zag op het laatste moment dat de zwarte vrijpion door zou lopen. Alles voor niets! Denkend aan het prachtige gedicht van Donner mepte hij de vrijpion eraf. En ging uiteindelijk kansloos de boot in. De volgende dag de stelling op de PC. Tot zijn verbazing geeft Rybka gelijkspel aan. Bleek ik een remisevoortzetting gemist te hebben, juist op het moment dat de grijze massa begon te ontdooien.

Het gedicht staat onderaan dit verslag Vanwege de realiteit is de a-pion van Donner omgedoopt in een h-pion.

Dus helaas is ZSC ook in deze wedstrijd door het ijs gezakt. De laatste ronde treden de schakers van ZSC aan tegen het eerste team van DZD uit Kruiningen. Winst lijkt noodzakelijk om uit het huidige wak te kunnen klauteren.

Lieve pion op h5

Mooi klein ding, randpion ben je, niet meer dan één veldje mag je bestrijken. Je bent zo klein, bijna niets en je hebt de hele partij daar op je plaatsje gestaan, maar al die tijd was mijn hoop op jou gebouwd en al mijn angstig hunkeren was voor jou. Ik zag je wel, zoals je daar stond, kleine bengel. De mensen dachten natuur­lijk dat het om de pion op d5 ging, hij trok hun aandacht, ja ze keken allemaal naar hem, maar jij en ik wisten het wel, het ging om jou, om jou en jou alleen.

Je hebt gewacht, stouterd, je hebt je niet opgedrongen, want je wist dat ik al die tijd alleen maar aan jou dacht en dat je niets hoefde te doen, want dat ik vanzelf wel bij je zou komen. Kleine randpion, je bent nu vrij. Ga je gang, op h1 wacht jou en mij de onuitsprekelijke heerlijkheid. Heb mijn dank, lief klein ding. Ik heb je lief,

Je Koning

JH Donner