Spiegels stelde zich in een Italiaanse opening in het begin rustig op, en begon vervolgens aan een centrumoffensief. Van de Graaf had als altijd een sterke stelling en had de aanval makkelijk kunnen opvangen, ware het niet dat hij in een kritische stelling verkeerd terugnam. Het kostte hem een stuk, en na enig nadenken gaf hij op.
Hans Aangeenbrug moest ten koste van alles winnen om enigszins in het spoor van Spiegels te kunnen blijven, maar Peter de Vrieze werkte niet bepaald mee. De met zwart spelende Aangeenbrug had een sterke d-pion ver in de vijandelijke stelling, en manoeuvreerde knap met zijn stukken om de witte veste beetje bij beetje te ontwrichten. Een groot pluspunt daarbij was zijn sterke loper van de witte velden, die steeds dreigend naar de witte koningskant gericht was. Maar De Vrieze bleek steeds de juiste zetten te bedenken en hield lang een bijna onneembare stelling. Uiteindelijk kwam toch dat ene foutje van De Vrieze. Aangeenbrug kwam met zijn dame achter de witte stelling, waarna de witte koning mat ging.
Frans Jansen deed verwoede pogingen het initiatief te veroveren, waarop John van Dalsen reageerde met de stelling dicht te schuiven. Jansen bleef volhouden, en toen eindelijk de stelling open kwam reageerde Van Dalsen met een messcherpe counter. Jansen behield een klein voordeel, maar toen hij in een allerlaatste poging probeerde te winnen overspeelde hij zijn hand, en Van Dalsen incasseerde het volle punt.
Martin Krijger slaagde erin zwaktes uit te lokken in de stelling van Aat Brakel. Na de verrassende 14e zet van Krijger gaf Brakel op. Bij latere analyse met de computer bleek die laatste zet van Krijger fout te zijn; Brakel had met een ingewikkelde zettenreeks een klein voordeeltje kunnen behalen….
Johan Hoogstrate won met mooi verzorgd positiespel in een Parijse partij. Tegenstander Johan van de Velde volgde lange tijd de theorie, maar uiteindelijk gaf de grotere ervaring van Hoogstrate de doorslag.
Jan Verduyn den Boer zat weer eens vol vuur achter de stukken. Met gedurfd spel zette hij een centrumaanval op, waarna de stelling van tegenstander Piet de Vreede blokkeerde. Ondanks het inmiddels late uur sloeg Verduyn den Boer een remise aanbod af, en voerde zijn stelling vakkundig naar winst.
Marco Vieveen zette een grote afruil op touw met de bedoeling een pion te winnen. Paul Greefhorst wilde hieraan niet meewerken, maar het alternatief was niet best. Zijn stelling stortte als een kaartenhuis in elkaar. Bij latere analyse bleek dat hij met een torenoffer had kunnen winnen. Zijn dochter Linda verging het niet beter. Zij raakte een paar pionnen kwijt tegen de energiek spelen Pang Yuen. In het eindspel bleek dit genoeg voor winst.
De partij tussen Chris van Eldik en Peter Verkaart was van korte duur. Beide spelers houden ervan snel beslissingen te nemen, maar Verkaart nam ze wel erg snel, met een verliespartij als gevolg.