Bas van de Graaf opende solide, en kreeg wat voordeeltjes. Aat Brakel, die aanvankelijk dacht de wind wel in de zeilen te hebben, verkeek zich op de witte mogelijkheden, en kon na twee uur spelen zijn plaatsgenoot feliciteren.

Fokko Baakman leek tegen Paul Greefhorst goed uit de opening te komen. Na 15 zetten zag Greefhorst een pion aangevallen, maar ook zijn paard dat die pion dekte en dreigde zijn koningsvleugel open gespeeld te worden. Hij koos echter voor een tegenaanval waarbij ook een pionwinst dreigde. Baakman schatte die tegenaanval verkeerd in waarna Greefhorst met een dubbelaanval een paard kon veroveren. Toen Baakman daarna de h- en g-pion sloeg met zijn dame kon Greefhorst met twee torens de aanval op de dame inzetten. Fokko kon zijn dame redden, maar wel ten koste van een kwaliteit en gaf op.

De andere Greefhorst, Linda, kwam goed uit de opening, en bleef geconcentreerd verder spelen. Kees Bimmel beperkte zich tot keepen, en slaagde na enkele afruilen een verdedigbare stelling over te houden. Linda accepteerde zijn remise-aanbod, maar met wat meer killersinstinct had ze best een goede kans op een overwinning gehad.

Marnix den Boer had zich voorgenomen open te spelen. Dat lukte goed, alleen was het Peter de Vrieze die profiteerde. Hij won twee centrumpionnen, waarna de dekking van de zwarte koning weg was, en Den Boer kon later opgeven omdat de witte aanval niet te houden was.

Chris van Eldik speelde een prima partij Johan Hoogstrate raakte een kwaliteit kwijt, en Van Eldik wist dit uit te bouwen tot een toren voorsprong, niet meer te houden voor Hoogstate.

Nieuw lid Jos de Kort won ook zijn tweede partij, nu van John van Dalsen. Van Dalsen leek de wind in de zeilen te hebben, en bereikte met de finish in zicht een sterke stelling. De Kort zijn stukken stonden wel dreigend opgesteld, bij openen van de stelling konden ze gevaarlijk worden. Van Dalsen maakte uiteindelijk een foutje, waarna De Kort de winst naar zich toe kon trekken.