Het eerste van Terneuzen speelde ook thuis. Normaal gesproken opgevuld met enkele Belgen, maar die lieten nu verstek gaan, waardoor drie spelers van het tweede invielen in de hoofdmacht. Daarbij nog enkele Terneuzen die op vakantie waren en zie daar: een verzwakt Terneuzen 2.. Nog steeds niet echt zwak, maar toch. Overigens nog even een compliment aan “mijn” spelers. Ze zijn er bijna altijd, en als het eens niet mocht lukken, weet ik het bijtijds.

Kedem was het eerst klaar. Hij bekeek de vijandelijke stelling eens aandachtig, en zag diverse mogelijkheden. De beste aanpak leek een paardoffer. Zijn tegenstander durfde het offer niet aan te nemen, maar het maakte niet veel uit, Kedem boekte een prachtige overwinning.

Ikzelf (Martin) stond in een Pirc al na zes zetten gewonnen. Een oprukkende e-pion sloopte het verband uit de vijandelijke stelling.

Peter had wat pech. Zijn tegenstander speelde agressief, en het waren ook nog eens prima zetten. Wat Peter ook probeerde, het lukte niet en hij verloor.

Kees speelde tot zijn vreugde tegen een vroegere collega. De collega zette een flinke aanval op, maar de stelling van Kees van degelijk. Overmoedig offerde de collega een paard, waar Kees eens naar keek, en van het bord haalde. Kees veroverde er nog een stuk bij, en schoof de partij rustig naar winst. Een betrouwbaar stukje vakwerk!

John had weer eens een onneembare veste opgetrokken, en stond in het eindspel zelfs iets beter. Op aanraden van de teamleider bood hij remise aan, wat hij ook kreeg. Teambelang.

Hans kwam zo goed uit de opening, dat hij er wat makkelijk over dacht en zijn voordeel wegebde. Hij ging er nog eens voor zitten, en schoof de toch nog betere stelling onberispelijk naar winst.

Bas kwam via het Staunton gambiet iets beter uit de opening, en verhinderde dat zijn tegenstander kort kon rokeren. Bas dwong dameruil af en wikkelde zijn betere stelling en pionvoordeel met wat hobbeltjes bekwaam af naar winst.

Sjaak kwam, als kenner van deze opening, beter te staan in een Svesjnikov. Hij hield zijn voordeel lang vast, maar na enkele minder nauwkeurige zetten brokkelde het af. Ik denk wel dat Sjaak nog steeds gewonnen stond, maar hij nam genoegen met remise. Terecht. Zo kon hij, en wij ook, mooi om half zes thuis zijn voor het avondeten.

Alles bijeen een 6-2 overwinning. In de volgende tonde Goes 2. Ik heb er nu al zin in.

Martin, teamleider.