Met nog twee ronden te gaan is Sjaak Spiegels al aardig op weg naar het kampioenschap. Zelf remiseerde hij terwijl zijn enig overgebleven concurrent Kees van den Nieuwendijk onderuit ging tegen een ontketende Marnix den Boer.
Spiegels staat nu 58 punten voor, bij ca. 40 punten per winstpartij heeft hij aan nog één remise genoeg.
Sjaak Spiegels zag zijn openingszet door Ben Snethorst beantwoord met een weinig bekende variant van het Scandinavisch. Spiegels had er veel tijd voor nodig maar slaagde erin een voordeel op te bouwen, maar hij slaagde er niet in door te breken. Toen Snethorst remise aanbood nam hij dit dan ook aan, gezien zijn nog resterende geringe bedenktijd.
Ook Jac Weeland investeerde veel tijd in de opening maar kwam wel wat minder te staan. Martin Krijger echter slaagde er niet in meer dan één pion te veroveren waarna Weeland wat meer ruimte kreeg en direct ten aanval trok. Krijger moest verdedigen en Weeland kreeg kansen. Toen Krijger een fout maakte kwam Weeland in het voordeel maar bood gezien zijn weinige bedenktijd remise aan. Wat Krijger direct accepteerde.
Marnix den Boer zette met twee pionnen in het centrum al snel druk op de koningsstelling van Kees van den Nieuwendijk, die voor de verandering een keer snel rokeerde. Hij joeg het paard weg bij diens koning en dreef de dame de hoek in. Den Boer forceerde met een paardoffer een opening bij de koning van Van den Nieuwendijk en kon een reeks schaakjes achter elkaar geven, profiterend van de niet actieve vijandelijke stukken. De kroon op zijn werk werd orr zijn dame op de 24e zet gezet met mat.
Erik de Vrieze en Kim Fierens speelden een gemoedelijk opening waarin Fierens de zetten van De Vrieze spiegelde en waarbij aaardig wat afgeruild werd. Het venijn zat ‘m in de staart. De Vrieze stuwde met zijn twee torens de a pion op naar promotie, maar helaas voor hem sloot Fierens dit idee af met een koningszet aan de andere kant. Remise was het resultaat.
Peter de Vrieze probeerde met een paardoffer een pion te winnen maar dat mislukte omdat zijn stelling niet stevig genoeg was. Frans Nijman putte hier moed uit en ondernam een aanval op De Vriezes koning die wel wankelde maar niet viel. Na dameruil werd een loper van Nijman ingesloten waarop deze verloren ging. De Vrieze ruilde daarna de zware stukken af waarna zijn loper meer in het eindspel de doorslag gaf en Nijman opgaf.
Frans Jansen opende met zijn Lonond systeem de strijd om het centrale veld e5. Tot aan de 20e zet streden hij en Eric Bouman erom, en toen barstte de bom bijna. Toen begon Bouman de grote afruil op dit veld, waar Jansen op gehoopt had. Hij had namelijk een loperoffer op de vijandelijke koning in gedachten. Maar toen het moment dar was aarzelde hij, en liet de partij in remise verzanden. Bij later analyse bleek dat het offer niet goed zou zijn geweest. Schakersintuïtie of geluk?
Fokko Baakman en Paul Greefhorst speelden een partij waarbij beiden goed uit de opening kwamen. Baakman wist op de 12e zet een pion te veroveren door stukken te ruilen, maar Greefhorst kreeg daarna verschillende aanvalsdoelen om deze weer terug te winnen. Baakman wist alles te verdedigen waarna de stelling ineens in zijn voordeel uitpakte en hij met paard en dame een niet te stuiten mataanval kon opzetten. Greefhorst gaf op.