Zie Scherpe Combinatie presteert stabiel in de landelijke derde klasse G. Het aantal bordpunten dat de vorige ronde was behaald tegen Landau werd nu door het combinatieteam uit Zierikzee en Scherpenisse tegen Souburg geëvenaard. En dat nu zelfs met een gemiddeld ratingverschil van 343 punten per bord. Voor de duidelijkheid, het is niet dat we bewust onszelf een uitdaging opleggen om expres de twee ratingsterksten thuis te laten en daarmee het gemiddelde ratingverschil zo hoog mogelijk te krijgen. En nu al geschreven: de invallers uit Zierikzee weerden zich kranig, waarvoor hulde.

Of de acht spelers van ZSC wederom ook allemaal weer lekker geschaakt hebben? De drie remiserende spelers in ieder geval vast wel. De partij op bord twee tussen Sebastiaan Koedoot en Jeroen Hekhuis was te kort om daar bij stil te staan. Althans bij dat vermeende lekkere gevoel dan. Daar waar een paar weken terug op thuisbodem er echt sprake was van een spannende partij, werden er nu op zet twaalf heel veel spoken gezien door Koedoot, resulterend in een paniekzet met het nerveuze paard op de vreemde uitbodem: andere Zeeuwse klei zullen we maar zeggen. Goede voortzetting door Hekhuis en drie zetten later opgegeven in nog een materieel gelijke, maar zeker verloren stelling (0 – 1).

De tweede beslissing viel ook op het bord van een Denk uit Zetter uit Scherpenisse. Rick van de Breevaart verloor op het vijfde bord al snel een kwaliteit zonder noemenswaardige compensatie: iets wat Rogier van Gemert daarna nog ruimschoots de tijd gaf om de overige veertien partijen te bekijken. Even bekroop Van de Breevaart en Koedoot het gevoel dat ze aan de verkeerde tafelrij hadden plaatsgenomen: de afgelopen seizoenen werd er altijd steevast aan de andere tafelrij tegen de reserves van Souburg gespeeld, welke overigens op deze zaterdagmiddag op de ZSC bekende tafelrij in de hoofdklasse van de Zeeuwse onderbond koploper Landau 2 versloegen (0 – 2).

En alsof het onderling afgesproken was eindigde daarna de partij van de laatste van het trio aanwezige Denk en Zetters, zodat de drie Scherpenissenaren (die overigens geen feestverplichtingen hadden) al halverwege de middag terug naar het eiland (Tholen) konden carpoolen. Met een puntenverschil van 641 is het niet zo bijzonder dat een partij relatief snel is afgelopen, maar wel dat deze in remise eindigt. En niet eens door een gelukje in de stelling of een blunder, maar door gewoon uiteindelijk in een betere eindstelling te belanden. Of Joost van Eenennaam na de les van pg3 van de avond ervoor extra gebrand was om niet in tactiekjes te trappen dan wel wat dan ook, feit was dat in het middenspel FM René Tiggelman een pion offerde en van Eenennaam daarna alle (tachtische) dreigingen kon pareren en na afruil van divere stukken er een voordelig toreneindspel overbleef voor de underdog. Op bord zes een FM treffen en dan niet nerveus worden en gewoon schaken en dan zo een resultaat scoren. Top! En mogelijke sceptici, ondanks dat we wellicht qua wedstrijdresultaten niets te zoeken hebben in de landelijke derde klasse, dit is wel één van de redenen waarom ZSC deze landelijke uitdaging is aangegaan (0,5 – 2,5). p.s. Het verkrijgen van een FIDE rating is niet één van deze redenen overigens.

Sjaak Spiegels mocht de eer van het eerste bord verdedigen tegen Robin Bosters. Al heel vroeg (zelfs de partij van zijn rechterbuurman was op dat moment nog bezig) moest Spiegels kiezen tussen verlies van een centrumpion, dan wel tot\met de koning op e2 slaan en het rokaderecht verliezen. Hij koos voor het laatste en langere tijd bleven de stukken van beide kanten op eigen helft bivakkeren. Pionwinst bij Bosters betekent vaak ook de winst. Zo ook nu (0,5 – 3,5).

Onnodig verlies was er voor teamcaptain Martin Krijger. Op bord vier kwam hij met zwart goed uit de Alapin. Tegenstander Henrik Westerweele won een pion maar zijn stelling was slecht ontwikkeld. Krijger kon met Tc1 de pion terugveroveren met een aardig stellingsvoordeel. Hij moest wel even goed berekenen wat hij na het antwoord van wit daarop zou doen. Dit zou dan Dd8 worden, wat er goed uitzag. Resteert het doen en voltooien van de zet. Krijger zag zijn hand de dame beetpakken en op d8 zetten en besefte dat eerst Tc1 had gemoeten: de sinds een paar maanden aangepaste regels zijn op dat punt niet aangepast. Een pion achter in een gelijkkleurig loper eindspel: vechten tegen de bierkaai nadat de laatste toren werd afgewisseld. Stevig balen dus… (0,5 – 4,5). De eerste Zierikzeese reserve bracht het tweede halfje op het bord (zeven) voor ZSC. Invallen en dan een halfje scoren tegen een sterkere speler. Iets wat Jac Weeland vast een goed gevoel moet hebben gegeven. Tegenstander Corné Boogaard moest rekening houden met de stelling en het klokje naast het bord. Dit zijn altijd een soort communicerende vaten: hoe minder tijd hoe complexer de stelling kan (gaan) lijken. (1 – 5). De tweede invaller Peter de Vrieze moest op het achtste bord tegen een kleine 600 punten overwaarde en een lange Roeland Alders opboksen. Het is mooi om te constateren dat ook deze partij lang duurde alvorens de beslissing viel. De Vrieze kon lang gestalte geven aan de Zeeuwse leus Luctor et Emergo, maar uiteindelijk wist Alders toch enkele onnauwkeurigheden af te straffen (1 – 6). Kees van den Nieuwendijk mag zich (naast zijn bekerremise en nu) met zijn tweede competitieremise topscoorder van ZSC noemen. Op bord drie trof hij in Bert Hendrikse een tegenstander die een vroeg (relatief dan, want op het moment dat de ZSC'er het aanbod deed was de partij van zijn linkerbuurman al lang afgelopen) remiseaanbod afsloeg. De stelling was op dat moment al zo dat er geen enkel stuk meer op de achterste rij stond, maar zeker nog genoeg om niet doelloos voor te spelen. Blijkbaar is er nog lang doorgeschoven (blijkbaar, want die ene auto met schrijver en twee passagiers was al lang en breed op het eiland op dat moment), maar de puntendeling was onontkoombaar. Ook een mooi individueel resultaat hier dus (1,5 – 6,5). Ondanks dit verlies hebben we toch mooi van professor ELO gewonnen. De statistisch voorspelde score van 0,96 bordpunt hebben we ruim overtroffen en niet eens door mazzeltjes. Ook na de derde