In speelronde elf van Schaakvereniging Zierikzee stond er weer een ontmoeting tussen vader en zoon De Vrieze op de planning. De volle buit viel deze keer in handen van Erik de Vrieze, die zijn vader een stevige hoek uitdeelde. Verdedigend kampioen Sjaak Spiegels profiteerde door te winnen van het verlies van Martin Krijger, die zijn leidende positie moest afstaan. Spiegels is dan ook de nieuwe nummer één, gevolgd door Krijger, die op zijn beurt verloor van de nieuwe nummer drie Aloys Kersten. Jac Weeland legde het af tegen Spiegels en duikelde uit de top vier. De gebakken lever van Michiel Broere leverde hem een vierde plaats op. Op plek vijf vinden we Michel Melkert, die twee plaatsen zakte en nu inmiddels de hete adem van Kees van den Nieuwendijk in de nek voelt.
Erik de Vrieze – Peter de Vrieze 1 – 0
De onderlinge strijd tussen vader en zoon De Vrieze is al zeven seizoenen lang een interessante competitie op zich. Het maakt niet uit welke positie beiden innemen in de competitie. Allebei willen ze gewoonweg niet verliezen. De jongste De Vrieze deelt af en toe een stevige hoek uit aan zijn vader, maar het is alle zeven seizoenen nog gebleken dat aan het eind van de competitie routine en ervaring het wint van jeugdige overmoedigheid.
Zoon De Vrieze houd zich graag vast aan het spreekwoord 'de eerste klap is een daalder waard'. Nou, voorwaar, deze hoek mocht er wezen, maar kwam niet tot stand zonder enig fortuin. Vader De Vrieze speelde op zet 21 zijn dame naar d7 (zie foto) en gaf daarmee zijn toren weg. Zonder geluk vaart immers niemand wel, de jongste De Vrieze gaf er niets om en pakte het cadeautje maar wat graag uit. Daar kwam even later nog een loper bij en na voortstuwen van zijn zware stukken beëindigde zoon De Vrieze de partij met een fraai mat.
Voor wie de partij wil bekijken: klik hier
Jac Weeland – Sjaak Spiegels 0 – 1
In de opening offerde Weeland een pion tegen Spiegels, die het offer aannam. Weeland probeerde niet zijn pion terug te veroveren, maar nam het centrum met zijn pionnen in bezit. Voor Spiegels was het moeilijk om zijn zwarte stukken te ontwikkelen en moest hij continue alert zijn op een aanval door het centrum. De witte stukken konden eenvoudig een aanvallende positie innemen en Weeland besloot met zijn pionnen de zwarte koningsstelling aan te vallen.
Weeland moest nog een kwaliteitsoffer doen om de zwarte koningsstelling te openen. Met zijn toren, dame en twee lopers nam hij de zwarte koning onder vuur. Hij deed nog een kwaliteitsoffer om een mat te forceren. Spiegels wist dit nog te pareren en ging zelf op jacht naar de witte koning, die zich prima kon verstoppen achter zijn eigen pion. Hierop besloot wit zijn laatste stuk, het paard, bij de aanval te betrekken, maar in de tijdnood maakte hij een rekenfout en verloor zijn paard. Hierop gaf hij de partij op.
Aloys Kersten – Martin Krijger 1 – 0
Met zwart koos Krijger voor een Siciliaanse opening tegen Kersten. Kersten week al snel van de gangbare theorie af en ruilde na enkele zetten de dames. Hij kreeg daardoor een licht ruimtelijk voordeel. Krijger probeerde hieraan te ontsnappen door enkele stukken te ruilen, maar dat kostte hem een belangrijke pion.
Ook werden de paarden van Kersten alleen maar sterker. Nadat alle stukken afgeruild waren kon Kersten zijn pluspion verzilveren en tot dame promoveren. Daarmee was het pleit voor Krijger beslecht.
Marnix den Boer – Floris van der Voorn 1 – 0
In de opening verbruikte de met wit spelende Den Boer veel tijd. Van der Voorn, met zwart, rokeerde kort en na de lange rokade van wit won zwart de e-pion. Maar wit mocht zijn h-pion helemaal doorschuiven naar h6 wat de koningsvleugel kwetsbaar maakte.
Zwart had een vork aanval met zijn loper op de dame en toren, maar wit wist dit te verdedigen met een mat dreiging. De loper en torens van Den Boer voerden de druk op de koningsvleugel op, en dat werd Van der Voorn uiteindelijk fataal.
Laura Melkert – Fokko Baakman 0 – 1
Baakman en Melkert mochten na een lange tijd eindelijk weer tegen elkaar spelen. Een interessante partij, waar Baakman uiteindelijk met twee paarden voor kwam te staan.
De paar pionnen die Melkert meer had kon de sterke stelling van Baakman niet tegenhouden. Baakman won verdiend de partij.
Michiel Broere – Pieter Jan van Strien 1 – 0
Broere speelde zeer aanvallend en Van Strien maakte in de verdediging wat fouten. De Gebakken Lever legde geen windeieren en zwart gaf op.
Kees van den Nieuwendijk – Michel Melkert 1 – 0
Een dame gambiet waar Van den Nieuwendijk uiteindelijk positioneel beter uit kwam en een toren in de aanbieding gaf voor een paard en loper.
Daarna vergat Melkert de verst doorgedrongen pion te slaan waardoor Van den Nieuwendijk een pion op de een na laatste rij kreeg. Dat bleek funest te zijn. Melkert dacht met een paard offer de pion nog tegen te houden maar Van den Nieuwendijk kwam met een paardvork schaak waardoor de toren in het doosje dreigde te gaan. Melkert gaf op.
Marco Vieveen – John van Dalsen 1 – 0
Vieveen en Van Dalsen speelden bijna synchroon schaken. De stelling leek na een tiental zetten wel gespiegeld. Alleen de loper van Van Dalsen op de diagonaal maakte het verschil. Beide spelers rokeerden niet. Van Dalsen verzuimde in de opening een pion van Vieveen te slaan.
Uiteindelijk toen het spel meer open werd kwam Van Dalsen gevaarlijk met zijn dame in de stelling van Vieveen. Die kon dit echter in een combinatieaanval op de dame en de zwarte koning oplossen. Het verlies van de dame deed Van Dalsen de das om en hem restte opgave.
Overige uitslagen:
Frans Nijman – Mark van Rooten 0 – 1
Frans Jansen – Marianne Blinde 0 – 1
Ben van der Westen – Dick Doeswijk 1 – 0
Voor de stand na speelronde 11: klik hier