Het seizoen 2021-2022 zit er weer op voor het ZSC achttal na het spelen van de inhaalwedstrijd uit de 5e speelronde. In Scherpenisse werd nipt met 3.5-4.5 verloren van titelkandidaat Spijkenisse 2, waardoor ZSC in de middenmoot is geëindigd van klasse 4G in de KNSB competitie.

In lijn met het hele seizoen had teamleider Dig de Graaf moeite om een volledig en representatief team op te stellen. Corona heeft ook op dat gebied niet veel goeds gebracht. Deze keer meldde Sjaak Spiegels zich twee dagen voor de wedstrijd af en gelukkig kon Reinier Smits invallen.  Op de ochtend van de speeldag bleek ook Tim Fierens niet bekwaam om mee te doen waardoor er een bord leeg moest worden gelaten en ZSC met een 0-1 achterstand aan de wedstrijd begon.

Alhoewel het reglement dit niet vereist, had Dig de Graaf als sympathiek gebaar de tegenstander hierover vooraf ingelicht en afgesproken dat het 3e bord zou worden leeggelaten. Zij zouden dan hun 3e bordspeler thuislaten zodat hij of zij de reis naar het zuiden niet onnodig zou hoeven te ondernemen. Helaas ging de uitdrukking ‘wie goed doet, die goed ontmoet’ niet op want de teamleider van Spijkenisse kwam zijn afspraak niet na door op het wedstrijdformulier de naam van een invaller op te schrijven die maar liefst 600 minder ratingpunten had dan zijn teamgenoten op het 2e en 4e bord. Betrouwbaarheid en sportiviteit blijken helaas niet de kernwaarden te zijn bij de vereniging uit Spijkenisse maar mogelijk was dit gedrag ingegeven door hun titelaspiraties.

Maar goed, nu de wedstrijd. Martin Krijger kreeg op het 6e bord de Scandinavische verdediging op het bord en laat hij die opening nou ook net goed beheersen. In een mooie open en scherpe aanvalspartij legde hij zijn snel spelende tegenstander in 12 zetten over de knie en trok de stand in korte tijd gelijk.
Kees van den Nieuwendijk ging er ook geen lange middag van maken op het 5e bord en remiseerden halverwege de middag na een relatief tamme Siciliaan.

Dig de Graaf voegde daar een halfje aan toe op het 2e bord. Hij was prima uit de opening gekomen en had een klein voordeel gekregen. Hij overzag echter pionwinst in het middenspel en bood een zet later remise aan wat werd geaccepteerd.
ZSC kwam achter te staan na het verlies van Reinier Smits op het 7e bord. Hij moest aantreden tegen de speler met de laagste rating, door zijn teamleider ook wel ‘onze super-sub’ genaamd, maar daar was op het bord niet veel van te zien. Reinier ontwikkelde opnieuw maar op één vleugel en liet zijn toren op a8 en loper op c8 achter de pionnen staan. De man uit Spijkenisse speelde het positionele voordeel bekwaam naar winst.

Op het 4e bord bracht Joost van Eenennaam de stand echter verrassend weer op 3-3. In het middenspel was hij een pion achter gekomen en zijn opponent was in een toreneindspel bezig om dit voordeel te verzilveren met een pionnenopmars op de damevleugel. Hij offerde daarbij een van zijn torens in de veronderstelling dat hij zijn opgestoomde pion kon verzilveren op de onderste rij. Hij overzag echter dat hij een zet tekort kwam vanwege dreigend mat van zijn eigen koning. Hij capituleerde dan ook toen hij realiseerde dat hij een toren achter bleef staan.

Invaller Michel Melkert speelde een degelijke partij op het 8e bord. Hij dacht een pion op c7 te kunnen winnen maar de zwartspeler kreeg daardoor met zijn torens controle over de open c-lijn. Toen Michel ook nog een keer zijn loper opsloot op de a-lijn dreigde hij van het bord gedrukt te worden. Gelukkig kon hij (en zijn loper) terug in het spel komen en zo remise afdwingen.
Olaf van de Sloot was toen nog als laatste bezig om op het 1e bord zijn rug recht te houden. In het Scandinavisch dacht hij in een ‘pot-remise’ stelling te zijn beland, maar zijn tegenstandster gaf al aan ‘als ik dat heb tegen een grootmeester dan ga ik er in het eindspel alsnog af’. Gezien het grote ratingverschil in haar voordeel sloeg ze daarom meerdere remisevoorstellen af. Uiteindelijk maakte een doorgebroken pion op de a-lijn het beslissend verschil en moest Olaf zich gewonnen geven.

Na dit nipte verlies is ZSC met 6 punten uit 7 wedstrijden in de middenmoot geëindigd als beste van de vier Zeeuwse teams. Spijkenisse 2 moet nog een inhaalduel spelen tegen Krimpen a/d IJssel 3 waarbij zij onderling mogen uitvechten wie er kampioen wordt in deze klasse.

Maar liefst 14 verschillende spelers hebben een bijdrage geleverd dit seizoen wat aangeeft dat er vaak een beroep moest worden gedaan op invallers. Topscorer van het team werd Dig de Graaf met 4.5 punten (uit 6 partijen) en een TPR van 2069 gevolgd door Sjaak Spiegels met 4 punten (uit 6) en een TPR van 1925. Martin Krijger en Kees van den Nieuwendijk behaalden beide 3 punten (uit 6).

Volgend seizoen worden de prijzen weer opnieuw verdeeld. Hopelijk dan zonder de (QR) beperkingen en uitvallers veroorzaakt door de corona epidemie.

De stand
https://knsb.netstand.nl/scores/index/32#division_314

Persoonlijke uitslagen (naar beneden scrollen)
https://knsb.netstand.nl/rounds/view/2043