In speelronde tweeëntwintig van Schaakvereniging Zierikzee wist koploper Sjaak Spiegels in een rechtstreeks duel afstand te nemen van de nummer drie van de ranglijst, Kees van den Nieuwendijk. Spiegels wordt op de hielen gezeten doordat de nummer twee, Martin Krijger, wist te winnen van Marnix den Boer. Het verschil tussen Spiegels en Krijger is hierdoor nog maar tien punten. Van den Nieuwendijk lijkt even in de wachtkamer plaats te moeten nemen, hij heeft een verschil van tachtig punten goed te maken op de eerste plaats. Eén gewonnen partij is goed voor ongeveer veertig punten, waardoor, met nog vier speelrondes te gaan, Spiegels en Krijger de beste papieren lijken te hebben.
Met de top drie eigenlijk wel uit het zicht is ook de strijd om de vierde plaats nog steeds een interessante. Michel Melkert omzeilde in Peter de Vrieze een lastige horde en loopt met Jac Weeland in op Den Boer. Ook Mark van Rooten zou zich er nog wel eens mee kunnen gaan bemoeien.
Spiegels speelde met de witte stukken tegen Van den Nieuwendijk. Spiegels wist dat van den Nieuwendijk snel zijn a-pion opspeelt om te voorkomen dat vijandelijke stukken op b5 zijn stelling aanvallen. Nadeel van het opspelen van de a-pion is dat er een gat ontstaat op b6. Spiegels besloot in de opening direct de aanval op deze zwakte te openen. Het lukt hem hier een kwaliteit te winnen en de zwarte stukken op de koningsvleugel aardig vast te zetten. Zwart probeerde zijn stukken te ontwikkelen en een aanval op te zetten maar wit had een goede pionnenstructuur waardoor de zwarte stukken beperkt werden in hun vrijheid. In een combinatie dacht zwart stukken en een toren te kunnen ruilen en er een pion aan over te houden. Spiegels had deze variant ook doorgerekend en rekende iets verder en zwart verloor zijn paard tegen twee pionnen. Zwart probeerde met een offer nog een eeuwig schaak eruit te halen, maar dit lukt niet en zwart gaf op.
Door een verkeerde inschatting van Den Boer wist Krijger al in de opening zijn dame te vangen. Den Boer kreeg er twee lopers voor teug en bezorgde Krijger nog de nodige hoofdbrekens om dat deze zijn koning niet in veiligheid kon brengen. Den Boer sloeg een pion maar maakte daarna de fout nog een keer schaak te geven. Dit kostte hem nog wat materiaal waarna het voor Krijger makkelijker werd de winst binnen te halen.
Peter de Vrieze nam het ditmaal met de witte stukken op tegen Michel Melkert. De Vrieze opende met d4 waarna een positioneel middenspel volgde waarbij wit beide lopers sterk op de lange diagonalen had geplaatst. Melkert wist echter met zijn pionnen naar voren te bewegen waardoor De Vrieze na knap manoeuvreren uiteindelijk in de positie kwam dat hij een paard en pion moest opgeven. Dit bleek uiteindelijk teveel van het goede waar De Vrieze na een aantal zetten later Melkert feliciteerde met de overwinning.
En het was toch al niet de avond van de De Vrieze’s. Zoon Erik de Vrieze ging vader Peter voor met een nederlaag tegen Mark van Rooten. Het leek aanvankelijk een gelijkwaardige partij te worden met een stelling die nog wel een uur had kunnen duren. Totdat De Vrieze op zet zestien zijn paard naar f4 speelde in plaats van zijn loper. Van Rooten ging op dat veld een slagenwisseling aan met als uitkomst twee paarden voor Van Rooten en twee lopers voor De Vrieze. De witte paarden van Van Rooten bleken superieur. Eén beurt na die slagenwisseling kreeg De Vrieze een vork om zijn oren op zijn dame en loper. Met geen mogelijkheid kon de te verplaatsen dame ook de loper nog redden en was de boel ruim voor half tien al beslist.
De uitslag van een partij is soms heel anders dan het spelverloop doet vermoeden. Fokko Baakman, met zwart tegen Paul Greefhorst, kon na een mooie combinatie een kwaliteit winnen in een dameruil, maar liet die kans lopen. Greefhorst, van de kaart door de gemiste kans van Baakman, verloor langzaam maar zeker terrein en kwam in het eindspel flink in het nauw. Hij speelde de niet bestaande kat-variant en met een paar rare sprongen wist hij het eindspel toch naar zich toe te trekken. Eerst won hij een vol paard en toen Baakman zich liet mee slepen in een hoog eindtempo lokte Greefhorst hem in een paardvork en gaf Fokko op.
In de partij tussen Frans Nijman en Laura Melkert speelden de dames de hoofdrol. Na de ontwikkeling van de stukken volgde eigenlijk twee maal een grote stukken ruil. Bij de eerste ruil werden onder andere de beide dames, die de troepen aanvoerden, van het bord geveegd. Bij de tweede ruil van onder andere vier torens won Melkert een paard en had daarmee als enige nog een stuk over en wel een loper. Toch is het de vraag of deze tweede ruil goed was. Nijman beschikte over een opgespeelde vrijpion, die niet meer door de loper van Laura gestopt kon worden. Omdat de torens van de laatste rijen verdwenen waren en de zwarte koning buiten het kwadrant stond, kon de genoemde vrijpion promoveren tot dame. Melkert zag het nog een zet aan en feliciteerde Nijman. Beide spelers vonden het een mooie partij en zijn benieuwd hoe het analyse deel van chess.com deze partij beoordeeld.
Patrick Donkers trok met zijn dame ten strijde en voog, mede door de helpende hand van Kees Legemaate, de nodige stukken van het bord. Donkers koos vervolgens voor het niet afruilen van de dames, wat enkele beurten later tot een mooi mat leidde. Leegemate vroeg of zijn koning er nog uit kon. Het antwoord was een duidelijk nee, er was geen veld meer beschikbaar.
Marco Vieveen trachtte Teun Brouwer op een remise te houden. Laatstgenoemde wees dit af, er stonden naar zijn idee nog zoveel stukken op het bord. Brouwer had het bij het juiste eind. Een witte vrij pion werd op de valreep onschadelijk gemaakt en met twee torens wist Brouwer de met wit spelende Vieveen mat te zetten.
John van Dalsen is bezig aan een gestage opmars. De voorgaande drie speelrondes leverden winst op. Na de winst in deze speelronde op Marianne Blinde is Van Dalsen opgeklommen van plaats tweeëntwintig naar vijftien.