De zevende ronde in de competitie van Schaakvereniging bracht geen grote verrassingen. De kopgroep bleef bijeen en Kim Fierens sloot erbij aan ten koste van Marnix den Boer.
Sjaak Spiegels had zijn partij tegen Martin Krijger goed voorbereid en kwam met licht voordeel uit de opening. Hij dreigde in het centrum door te stoten met zijn pionnen en had, na dameruil, een sterke loper tegen een beetje hulpeloos paard. Maar Krijger wist de dreigingen net te pareren en beiden besloten tot een wapenstilstand. In deze competitie komen ze nog genoeg keren tegen elkaar uit om het dan uit te vechten…
Fokko Baakman kwam in een damegambiet een pion voor en offerde een paard voor een mooie aanval. Hij zette echter niet goed voort en raakte het paard kwijt. Tegenstander Kees van den Nieuwendijk trok het initiatief naar zich toe en dwong Baakman zijn dame te geven voor een toren om niet mat te gaan. Toen de stofwolken eenmaal opgetrokken waren stond Baakman zover achter dat hij opgaf.
Het pijnpunt in elke schaakopening is de f-pion, slechts verdedigd door de koning. In de loop van de geschiedenis zijn al ontelbare partijen gespeeld waar het om dit zwakke veld draaide. Ook Jac Weeland had dit in gedachten toen hij zijn loper offerde tegen de zwarte f-pion. Kees Bimmel nam de loper met zijn koning waarna Weeland eerst met een paard en daarna nog eens met zijn dame de zwarte koning aanviel. Bimmel zag het niet meer zitten en gaf al op de tiende zet op. Later bij de analyse liet Weeland zien dat Bimmel met een paardmanoeuvre de situatie nog enigszins had kunnen redden.
Marco Vieveen had een mooi gat geslagen in de koningsstelling van John van Dalsen en zette een flinke aanval op om het karwei af te ronden. Van Dalsen zette zich schrap en Vieveen verloor een loper en een toren en gaf gedesillusioneerd op.
De dames behielden in de partij tussen Pieter-Jan van Strien en Eric Bouman de vrede overeind maar toen ze van het bord verdwenen begon Bouman vervelend te doen. Voor Van Strien dan. Hij snoepte pion na pion van zijn tegenstander tot deze het verder doorspelen nutteloos achtte en opgaf.
Chris van Eldik kwam een paard tegen een pion voor tegen Peter de Vrieze en leek recht op de winst af te stevenen. Maar De Vrieze zette een tandje bij en veroverde pion na pion terug. Toen Van Eldik nog een fout maakte gaf deze op.
Kim Fierens speelde zijn favoriete agressieve koningsgambiet. Marnix den Boer verdedigde zich secuur en hield de partij lang in evenwicht. Fierens verzon toen een list om toch nog iets te proberen en Den Boer trapte in de valstrik. Fierens offerde zijn dame maar kon drie zetten later wel “mat achter de paaltjes” geven,
Frans Nijman wilde koste wat kost de Zwarte Leeuw van Frans Jansen vermijden en rokeerde iets te vroeg, en dan nog op de damevleugel. Zijn opzet slaagde maar het kostte hem wel een paard. Dit bleek te kostbaar, zijn koning kwam verkeerd te staan. Frans Jansen bleef nog lang aanvallen totdat Nijman opgaf.
Erik de Vrieze had niet zijn avond tegen Paul Greefhorst. Na de opening wilde hij over de damevleugel gaan aanvallen, maar gaf kort achter elkaar twee pionnen weg. De moed zakte hem in de schoenen, ook al gaf Greefhorst nog een stuk weg en deed erna een foute zet. Ondanks een toen betere stelling bood De Vrieze remise aan omdat hij matdreigingen vermoedde. Greefhorst accepteerde het aanbod gretig.