Na de zoveelste tweede plaats in de hoofdklasse (terminologie voor de lezers van de Zeeuwse Schaakbond) annex promotieklasse (terminologie voor mogelijke overige lezers) in de Zeeuwse onderbond dachten de schakers van Zie Scherpe Combinatie seizoen 2016/ 2017 weer om des keizers baard te hebben afgesloten. Doordat kampioen Landau 2 het landelijke avontuur dit keer aan haar voorbij liet gaan, werd aan ZSC gevraagd of ze het lef had om het gezag van de keizer te trotseren en diens baard op te eisen (oftewel of ZSC de vrijgekomen landelijke plaats in het seizoen 2017/ 2018 zou willen innemen). Na een erg kort beraad, iets waar de heer Deschain een voorbeeld aan zou kunnen nemen in zijn palavers, werd besloten om deze handschoen op te nemen.
Aan het begin van het seizoen is al duidelijk dat ons team dit seizoen deze handschoen vermoedelijk vaak in het gezicht zal voelen. Een stelling die gedeeltelijk is gebaseerd op de resultaten van onze voorgangers van afgelopen jaren, maar voornamelijk op de ratings van de basisopstellingen. 'Gelukkig' spelen we in de laagst gerate klasse van de derde klasse (3G). Eén maal raden welke vereniging deze gemiddelde rating in klasse 3G veel en veel lager maakt (anders is de gemiddelde rating misschien zelfs wel veel en veel hoger dan klasse 3F). Enfin, met gemiddeld 338 punten minder per bord mochten we onze leercurve van dit seizoen beginnen in het nieuwe onderkomen van de Capelse SchaakVereniging (reistijd korter dan de absink naar sommige Zeeuwse verenigingen!). Het kerkgebouw (van de Protestantse wijkgemeente) De Hoeksteen (van de samenleving) bleek wel rust, maar geen alcoholische versnaperingen te bieden en gaf ons verder wel het vertrouwde gevoel analoog aan de ZSB-competitie: ook landelijk gewoon dezelfde schaakregels (behoudens dan die regel van die aparte wedstrijdleider, een functie die bij ons niet echt geambieerd wordt).
Vooraf lieten we ons niet intimideren door het ratingverschil. Toen we de parkeerplaats bij het winkelcentrum De Koperwiek wilden opdraaien zagen we dat de maximale parkeertijd drie uur bedroeg. Vol zelfvertrouwen besloten we dat we wel langer weerstand konden bieden en werd er in de woonwijk voor een 24/7 parkeerplaats gekozen. En er moet gezegd worden dat dat zelfvertrouwen terecht was. Hoewel na ruim vier uur schaken de score van 7-1 duidelijk is, hebben we toch voldoende oppositie geleverd en lekker geschaakt (als schrijver heb je de dichterlijke vrijheid om zoiets neer te zetten, maar het was ook echt zo). Daarbij is het toch wel verfrissend om eens een change of scenery en tegenstanders te hebben en wie weet worden we er nog betere schakers van ook, dan wel kiezen we volgend seizoen gewoon een andere hobby.
En dan de partijen. Onze ratinghoogste Hans Aangeenbrug had de eer om op het hoogste bord tegen CSV's ratinghoogste FM Leon Koster aan te treden. Optisch leek het wel aardig, maar naar verluidt kwam alles net een zet te laat (of te vroeg, het is maar hoe je het bekijkt). De retraite van loper b7 naar a8 na wits loper a6 hield de zwarte koningsloper op nuchtere wijze alive and kicking. Daarna was het gewoon 1-0.
Zeeuwse onderbond of landelijk, je moet gewoon blijven vasthouden aan je gewoontes. Olaf van der Sloot kwam zodoende dan ook iets later binnen. Vermoedelijk zal FM Stefan Tabak hier niet wakker van hebben gezeten, maar van der Sloot kreeg op het runner-up bord wel het betere van het spel. Met minder dan tien minuten op de klok nam Tabak het door van der Sloot gedane remise-aanbod dan ook aan (1,5 – 0,5).
Op het vierde bord kreeg Sebastiaan Koedoot een pion van Mark Vermeer in ruil voor veel witte activiteit. Hoewel vanaf zet acht zwart de denktank in moest, bleek achteraf dat beide heren dertien zetten theorie speelden en daarna tot zet twintig zo een beetje de computer (almost) favorites produceerden. Bij de zit achteraf meldde Vermeer dat zwart computertechnisch het vermoedelijk wel had kunnen keepen en dat werd ook, tot de door Koedoot twintigste geproduceerde zet, beaamd door de silliconen WFH. Terugslaan met het verkeerde stuk was het begin van afwikkeling naar een veel minder eindspel: ruilen is inderdaad huilen. Pion weg, computervoordeel weg, punt weg (2,5 – 0,5).
Rick van de Breevaart kwam op het zevende bord wat pionnetjes achter tegen Jan Peter Bogers waar geen (voldoende) compensatie tegenover stond (3,5 – 0,5).
Het tweede halfje aan onze zijde kwam op naam van Kees van den Nieuwendijk. De laatste jaren viel hij vaak met succes in en nu bewees hij als basisspeler dat hij deze status als vaste waarde verdient. Op het vijfde bord hield hij Ka Chun Lui op remise (4 – 1).
Wellicht all-time ZSC-topscoorder Sjaak Spiegels kruiste op het derde bord de degens met Richard Ammerlaan. De stelling leek redelijk dicht te zitten, maar via afruil wist Ammerlaan wat meer ruimte te creëren en zijn voordeel te verzilveren (5 – 1).
Teamcaptain Martin Krijger had achteraf spijt van zijn keuze om voor een pionnenaanval te gaan. Vermoedelijk waren er betere opties om de kwaliteit achterstand te compenseren. Je bent zo goed als je laatst gespeelde zet. Uiteindelijk wist Roel Trimp ook op het zesde bord het thuisspelende team te laten zegevieren (6 -1).
Soms maakt een pionnetje het verschil en soms ook niet. In het pionneneindspel keek Joost van Eenennaam tegen een pion achterstand aan. Beide koningen op het midden van het bord. So far almost so good. In zo een stelling zijn pionnen op beide vleugels dan toch vaak killing. Tempodwang enzovoort. Toch kreeg onze youngster zijn tegenstander Ton Dulk op het staartbord even aan het schrikken toen hij een slimme doorbraak voor elkaar kreeg. Helaas voor van Eenennaam maakt soms één tempo ook het verschil. Verdienstelijk. Leerrijk, maar 7-1.
Toen we terugliepen naar onze 24/7 parkeerplaats bemerkten we dat we niet waren onderschat door CSV: tenminste één speler van de Capellenaren had zijn wagen ook in de 24/7 zone geparkeerd in plaats van de maximum drie uur parkeerplaats. En met die geruststellende vaststelling kijken we vooruit naar de volgende uitdaging.
Overigens voor die al eerder genoemde mogelijke overige lezers: Zie Scherpe Combinatie is een combinatieteam dat bestaat uit schakers uit Zierikzee (http://www.svzierikzee.nl) en Scherpenisse (http://www.svdez.nl/). Schaakvereniging Zierikzee heeft in 1992 één seizoen landelijk meegedraaid. Hoewel schaakvereniging Denk en Zet (uit Scherpenisse) meerdere malen het genoegen heeft mogen smaken om buiten de Zeeuwse provinciegrenzen te mogen acteren (in verband met aansluiting bij de Noord Brabantse schaakbond in het verleden), is dit haar landelijke vuurdoop.